1. Bolum: ALARA

43 3 0
                                    

Korkunç merdivenlerden aşağı iniyordum. Orada çok iğrenç insanlar vardı. Nefes alamıyordum. Saklanmak için bir yer arıyordum. En sonunda merdivenlerden inip bir dolabın içine girdim. Fakat... Kahretsin ! Burada oldumu bulmuşlardı. Kolumu hareket ettiremiyordum.
Uyandım.
Tanrıya şükür rüyaymış.
Birde çocukluk arkadaşım Didem gelecekti. Ortalığı bok götürüyordu. Ve okulun başlamadına 1 hafta kalmıştı. Düşüncelerimden uzaklaşıp Didemi aradım.
"Didem nerdesin ?"
"Geliyorum merak etme"
"Nerde oldunu söyle gelip seni alayım."
"Boşver canım gelirim ben"
"İyi"

İyi dedikten sonra telefonu kapattım. Evi toparlamam gerekiyordu. Çareyi Bora'da buldum :
"Alo Bora"
"Efendim çilekli dondurmam"
"Yılışıklığı kes. Evi toparlamam gerek. Didem gelicek. Hani şu bahsettiğim çocukluk arkadaşım."
"Napabilirim ? "
"Gelip yardım edeyim mi?"
"Sence neden aradım seni Bora ?"
"Geliyorum"
"Tamam"

Tamam dedikten sonra telefonu kapattım. Birkaç dakika sonra kapı çaldı. Gidip kapıyı açmamla kahkaha patlatmam bir oldu.
"Bu kız kim Bora " dedim kahkahalarla gülerken. "Kızım ne gülüyosun ? Altı üstü o temizleyecek " dedi. Kızın eteği siyah, beyaz gömlekli ve elinde saçma renkli bir temizlik malzemesi vardı. Kızı içeri aldık ve Bora'yla televizyon izlemeye başladık. Bi süre sonra uyuyakaldım tabii. Uyandığımda ev tertemizdi ve kadında gitmişti.
"Ya Boraaa " dedim kollarımı omzuna dolayarak. "Efendiim" dedi. Burunlarımız birbirine deydi. O sıra telefonum çaldı. "Bora , temizlikte yardım ettiğin için sağol " dedim ve sonra telefonu açtım.
"Alo Didem ?"
"Ben geldim şuan otobüsteyim"
"Geliyorum tamam"

Bora'ya "borcum olsun" dedim ve gittim. Otobüs durağına vardığımda Didem'i beklemeye başladım.

İÇİMDEKİ MASKEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin