5. Bölüm: ALARA

32 2 0
                                    

    
Multimedyada Alara var.

Kahretsin nerde bu kız ! Yaklaşık 3 gün olmuştu ve hala Didem'den haber yoktu. Psikolojim bozulmuştu ve Bora sürekli "psikoloğa gidelim" diyordu. O yokken ben nereye gidebilirdim ki ? Tuvaletteydim. Aynaya baktım. Saçlarım kalçama kadar geliyordu. Ve kesmeye başladım. Bir... İki... Nasıl koruyamadım onu ? Gözlerimden yine yaş geldi. Hayatımda ilk defa bu kadar ağlamıştım. Nasıl ? Halbuki biz iki arkadaşdık sadece. Bizden ne istiyordu bu ? Makas hala elimdeydi. Ve birley yapmaya karar verdim. Elime makas aldım ve kolumu kanatmaya başladım. Hoşuma gitmişti. O sıra:
"Alara ?" dedi bir ses. Kapı tekrar tıklatıldı. "Alara ?" dedi tekrar Bora.
"Kapıyı açar mısın ?"
"Hayır Bora ! Ben onu... Ben çocukluğumu, arkadaşımı ve en önemlisi öz olmasa bile öz gibi sevdiğim kardeşimi kaybettim"
"Bak Alara, kapıyı açmazsan kırıcam"
"Daha önemlisi ben, ben tek arkadaşımı kaybetmedim. Veya çocukluğumu. Ben, kardeşimi, ailemi, mutluluğumu kaybettim. Bora, ben herşeyimi kaybettim."
"Kapıyı aç Alara !" diye bağırdı.
Kapıyı açtığımda hemen bana sarıldı. Ama bu sarılma farklıydı. Çok sıkıydı. Bi anda çömeldim. Gözlerim kapanmaya başladı. Bora'nın 'herşey geçecek' diyişlerini hatırladım. Sonrasını hatırlayamıyorum.
* * *
Uyandığımda karşımda Bora vardı. Ve bana "sana bir süprizim var" dedi gülerek. Bu halde ne süprizi ? Anlayamıyordum artık Bora'yı. Ben bile anlayamamaya başlamıştım. Sonra arkadan Didem' in geldiğini gördüm.
"Sürpriz !" dedi Bora. Didem bana çok masum bir suratla bakıyordu. Yataktan kalktım ve sarıldım. Çok sarıldım. Gözünde bir moralıklık vardı. Ve gözleri ağlamaktan şişmişti.
"Özür dilerim" dedim ağlayarak.
"Özür dilerim" dedim tekrarlayarak.
"Senin bir suçun yok Alara." dedi. Sonra sarılmayı bıraktık. Bora'ya "sen olmasan ben napardım kuzu?" dedim.
"Gel buraya" Boraylada sarıldık. Onun kokusunu özlemiştim. O normal kokmuyordu. Onda değişik bir koku vardı. Ney oldunu çözememiştim. Ama çok hoşuma gidiyordu. O ise tek benim sevgilim değildi. O benim ilacımdı... "Bora" dedim yavaşlayarak. "Sana inanamıyorum".
Saçlarımın kokusunu içine çekti ve "bu koku için tek Didem'i değil, tüm dünyadaki Didem'leri getiririm".

İÇİMDEKİ MASKEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin