İÇİMDEKİ MASKE

4. Bölüm: DİDEM

     Gözümü açtığımda boş bir depodaydım. Karşımda sadece bir kişi duruyordu. Okulda gördüğüme göre Bora'nın arkdaşlarındandı. Ama ismini bilmiyordum. Anidena arkadan gelen sese döndüm. Karşımda o tuhaf bakışlı çocuk vardı. Ve iğrenç şekilde gülüyordu. Ona:
"Ne istiyosun ?" diye çıkıştığımda
"İzle ve gör" diyerek karşılık verdi.
     Yavaşça Bora'nın arkadaşının yanına gitti ve hiç beklemediğim bir anda çocuğa yumruk geçirdi. Çığlık attım.
"Ya napıyosun çocuğa ?" diye sordum.
Bir daha vurdu. Gittikçe yükselen sesin ardından :
"Seni seviyo ve bu cezasız kalmiyacak" dedi. Önce gerçekten çok şaşırdım. Hangi ara beni gördü, beğendi diye düşünürken yumruk atıyordu. Bu yüzden şuan bunu düşünmenin vakti değildi. Çocuk artık bakılmiyacak vaziyete gelmişti.
"Bende onu seviyorum" diye atıldım birden. Ağzımdan çıkanlara ben bile inanmıyordum. Elini yumruk yapmış şekilde bana doğru ilerliyordu.
"Ve bu seni ilgilendirmez !" dedim.
     Elini yavaşça kaldırdığını gördüm. Sanırım bana vuracaktı. Ve sandığım şey oldu. Tam bir şey diyecekken "Deniiz !" diye içeri giren bir ses vardı. Kapıya baktığımda gelen bir kadındı ve "yapma" dedi.
"Abla şimdi olmaz !"
     Ne ? Denizin ablası mı vardı ? Üstelik sarı saçlı,uzun boylu,ince ve zarifti. Deniz ablasına git işareti yaptı. Fakat ablası onu takmadı.
"Alara gelecek ve sana bunun hesabını ödetecek !" diye bağırdım.
"He he tabi" dedi. Ve o uzattığı eli bana geçirdi. Çığlık attım ve sonra ablası beni alıp bir yere götürdü neresi olduğunu bilmiyordum. Orası da ablası gibi güzel ve zarifti. Sonraki gün olmuştu. Kesin Alara şuan çıldırmıştır diye düşünüyordum. Ve o sıra deniz geldi ve beni aldı. Ablası "yapma" dedi ama Deniz dinlemedi. Aldı ve beni yine aynı yere götürdü.
"Ne yapmaya çalışıyorsun Deniz ?" Diye ağlayarak sordum. Denizin kollarındaydım. Uyandığımda beyaz bir odadaydım. Deniz geldi.
"Özür dilerim Didem dün sarhoştum"
"Sen ne dediğni zannediyorsun pis sapık !" diye bağırdım.
"Didem özür dilerim gerçekten." dedi.
"Alara gelince görürsün sen" dedim bağırarak.
"Yeter be yeter. Alara Alara. İllede Alara!" dedi.
"Dünkü o çocuğa naptın peki ? Öldürdün mü ? Doğradın mı çocuğu ?"
"Senin şu sevdiğin çocuk mu ? Şuan evinde " dediğinde yüz kasları kasılmıştı. Şuan tek bir dileğim vardı. Alara'nın gelmesi !