Vanilya Çıkmazı [DÜZENLENİYOR]

3. bölüm : Seni Baştan Yaratıcaz

Atladım hemen söze " nasıl yani ? Senin annen , baban yok mu ? Nasıl izin alıcaksın ? " Uzunca olan kirpikleri oynaştı birden sinsi bir gülümseme fırlattı ortaya . " Boşver detayı zamanla anlarsın . Beni kabul edicekmisin ? "
Gülümsedim ve başımı onaylarcasına salladım . " Şey biraz küçük ama içerde bir oda var istersen bakabiliriz . " Gözleri kamaştı sanki . " Ben çok mutlu oldum . Bir farklı hissettim . Benim hep kocaman odam bir sürü eşyam oldu . "
Şaşırtmıştı beni bu tepkisi. " Peki o zaman neden o güzel hayatını bırakıp yanımda olmayı seçiyorsun ? " Gözleri doldu biraz " Evlatlığım . " Sesimi dahi çıkaramadım . Belliydi oda sevilmemişti . Ona sevgiyi parayla vermeye çalışmışlardı . Ancak o parayla mutluluğun satın alınmıyacağını anlamış, gerçek sevgiyi aramaya koyulmuştu .

...

Aradan iki gün geçti Berfin'le çok samimi olmuştuk . Beni okula gitmeye ikna ediyordu . Ona gelirsek ailesiyle konuşmuyor ve ailesi her gün geri dönmesi için yalvarıp kapımıza geliyordu . Artık ona o kadar çok alışmıştım ki , onu kimseyle , ailesiyle paylaşamıyacak hale gelmiştim .
İşte ilk defa bu dedim . Hayat bu , sevgi bu . Yavaş yavaş düzelen psikolojim beni her geçen gün daha çok mutlu ediyordu . Berfin okulda bayağı popülerdi . Bende onun kankası , kardeşi lakabına girmiştim .
Kimse inanmıyordu . Onlar kişiliğe değil , dış görünüşe önem veriyordu . Genelde Berfin' e " Böyle bir kızla takılmak seviyeni düşürüyor ! " gibi sözler söyleniyor . Ancak ne ben nede Berfin bu sözlere aldırış etmiyordu .
Önceden olsa eve gelip depresyona girerdim . Artık çalışmıyorum da . Hayatım bayağı bir düzene girmişti . Berfin'in ailesi bize her şekilde yardım ediyordu . İlk başlarda bunu kabul etmesemde ev kirası gibi düşün diyerek beni zorla olsada ikna etmeyi başardı .
İyi bir takım olmuştuk onunla . Yerlerde sürünen notlarım , biraz düzelmişti . Berfin ' in seslenmesiyle sıyrıldım düşüncelerimden " Kanka hadi geç kalıcaz ya kaldır şu bir yerlerini . " Tam ona cevap vericekken çalan zil sesiyle koşarak kapıya gittim .
Tam kapıyı açacakken Berfin önümde durup beni kenara iterek o açtı kapıyı . Birden yüzü asıldı . Omzuna dokunarak ne olduğunu sordum . Anlını kırıştırarak ve normal görünmeye çalışarak " Hiç ne olsun ki . Ne olabilir yani . "
Sinirlendim benden bişeyler saklamasından . O güçlü kuvvetli bir kızdı ama haliyle benim tipime bakarsak daha kuvvetliydim . Elimle ittim ve kapıyı açtım . Yerde bir hamburger sepeti ve üzerinde bir not vardı .
Sıktım kendimi . Benim bu kiloyu yiyerek aldığımı düşünen gerizekalıları tek kurşunla öldürmek istedim o an . Yere eğildim ve notu aldım . Okuma gereği bile duymadan buruşturdum .
Berfin beni anlamaya çalışarak peşimden geldi . Yaklaşık beş gündür dokunmadığım . Beni rekorlar defterine sokan kavanozu elime aldım ve diğerlerinin yanına attım o notu .
Ayağı kalkıp arkamı döndüğümde uzun zamandır dolmayan gözlerim dolmuştu . Berfin elini ağzına kapatmış , sinir ve üzüntüyle bana bakıyordu . " Kim yapıyor bunları ?" Gözlerimi sildim . " Bilmem bir erkek . Bana karşı içini nefret bürümüş bir erkek . "
Elini omzumdan yukarı attı . " Buğlem ... " başımı ona doğru çevirdim ve sorarcasına tek kaşımı kaldırmaya çalıştım . " Seni baştan yaratıcağız . Sonrada teker teker İNTİKAM alıcaz . Sana bunu yapanların özelliklede o erkeği sana aşık edicez . "

BÖLÜM AÇIKLAMASI :
EVETTT YENİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM OKUNMA SAYISI , YORUMLAR ÖZELDEN MESAJLARINIZLA CİDDEN BENİ ÇOK MUTLU EDİYORSUNUZ ÇOOOOKK BÜYÜK TEŞEKKÜR EDERİM GÖRÜŞLERİNİZİ BANA ULAŞTIRMAYI UNUTMAYINNN

SINIR 10 VOTE 10 YORUM