Vanilya Çıkmazı [DÜZENLENİYOR]

8. Bölüm : Aral

BÖLÜM AÇIKLAMASI :
Meraba kızlarrr öncelikle geçen bölümde ki yoğun ilginiz için minnettarım , sizi çok , çok ve hatta çooook seviyorum ♥♥♥
Dediğim gibi artık sınır yok . Elimden geldiğince kısa zamanda uzun bölümler yazmaya çalışıcam ...

İyi okumalar tatlışlarrrr <3 <3 <3 ...

BÖLÜM İTHAFI :
unicorn_elif ♥♥♥♥
1adethayalperest
SlaKurtar
serap_akss
SelinYaz
miscurly
KubraBzt
Canonuss
betul_dabak
BerfinYurdagul
sskizinida
MULTİMEDYA : Aral <3 <3 <3
MULTİ VİDEO : SANCAK GÜN OLUR BENİ UNUTURSAN 💋❤

Ne kadarda salaktım . Karşımda ki anneme baktım. Az önce bana sarılan , bana güzel sözler söyleyen anneme ...
Şu an ne ağlayabiliyordum ne de başka bir tepki verebiliyordum . Doktor ve bir kaç kişi yanıma yaklaşırken , bulunduğumuz ortamın bir anda kararmasını fırsat bilerek ayağa kalktım . Birden ağzımın kapatılmasıyla atıcağım çığlığı yutmak zorunda kaldım .
Sımsıkı bir el ağzımı sarmıştı . Etrafa tekmeler savuruyor , kurtulmaya çalışıyordum . Birden durduğumuzda ışıklar açılmıştı. Kamaşan gözlerimi bir kaç kere kapatıp açtıktan sonra , karşımdakinin kim olduğuna baktım . Mavi gözleri tam gözlerime bakarken birden elimi tutarak koşmaya başladı .
Bir müddeet koştuktan sonra ameliyathane bölümünden kurtulabilmiştik . Nefes nefes kaldığımızda , elimi daha sıkı tutarak hızını daha çok arttırdı . " Özür dilerim . Allah beni kahretsin ki benim yüzümden bu haldesin Buğlem, çok özür dilerim . Affet beni , kurtulucaksın . " Çocuk konuştuğunda kalbim gümbür gümbür atıyordu .
Hastalara çarpa çarpa ilerlerken çıkışa geldiğimizde hızını dahada arttırıp beni arabaya bindirdikten sonra kendiside hızlıca dolaşarak arabaya bindi . Tam arabaya bindiğinde bir kaç adam kapıyı açıyordu ki duyulan kilit sesiyle , nefes nefese başını öne eğdi .
Başını bir anda kaldırarak cama yaklaştı ve orta parmağını gösterdiğinde, sinirden gülmeye hatta kahkaha atmaya başlamıştım . Adamlar başka arabalara yöneldiklerinde , gaza yüklenerek hastaneden uzaklaşmıştık . Bilmediğim caddelerde son hızda giderken , kurtulduğuma dua ediyor , bir yandan üzülüyor ve bir yandanda korkuyordum . Kalbimin atışları yavaşlamazken elim emniyet kemerine gitti . Kemeri taktığımda, biraz olsun rahatlamıştım . Havaalanının önünde durduğumuzda arkasını döndü .
Gülümsedi ve eli yanağımı sardı . " Buğlem beni gerçekten hatırlamadın mı ? " Gözlerimi kısarak ona bakıyordum . gözlerini sımsıkı kapatarak direksiyonu sıkan ellerini bırakıp aşağı indiğinde , bende peşinden indim . Cebinden çıkardığı sigarayı dudağına yerleştirdiğinde ona kızgınca bakıyordum . İstemsizce elim dudaklarında ki sigarayı çekip aldı . Yere attığım sigarayı ayakkabımın ucuyla öldüresiye ezdiğimde rahatlamıştım . " Sen ne yapıyorsun Maviş ? "
Yere sabitlenen gözlerimi yukarıya kaldırdığımda mavi gözlerine bakmaya başladım . " Sen az önce bana ne dedin ? " İki adımda ona yaklaştığımda , pantolonunun cebinde ki elini çıkararak çatılmış iki kaşımın ortasına koydu " Fazla sinirli birisine dönüşmüşsün maviş. " Elimi kaldırarak yüzümde ki parmaklarını çektim . Oldukça sakin olmaya çalışıyordum . Ellerini yanaklarıma koyarak konuşmaya devam etti . Hava buz gibiydi sıcak nefesi yüzüme çarptığında heyecanım gittikçe katlanıyordu . " Halâ mı beni hatırlamadın Maviş ? " Onu hatırlamıştım , bana ilk maviş demesinde hatırlamıştım . Ancak inanmak zor gelmişti . " Aral sen misin ? " Yüzünde buruk bir gülümseme oluşmuştu . Başını onaylarcasına aşağı , yukarı salladığında , gözümden bir yaş akmıştı . İşte o yaştan sonra dayanamsyıp sarıldım ona . Vanilya kokusu burnumu doldururken hem çok mutluydum , hem üzgün , hemde şaşkındım . Bana sımsıkı sarıldığında halâ inanamıyordum çocukluğum , ilk aşkım , ilk oyun oynadığım kişi şu anda karşımda duruyordu . " Affet beni Buğlem ... " Ondan ayrıldığımda mavi gözlerine daha dikkatli baktım . Hiç değişmemişti hala aynı bakıyordu .
Kafama elimi bir kez vurdum . " Ah seni nasıl tanıyamadım Aral . Ben çok suçlu hissediyorum. " Gülümsedi " Hiç değişmemişsin Buğlem . Bende seni hatırlayamadım . Bizim suçumuz değil ki bizi yıllar önce ayırdılar . " Başımı onaylarcasına salladım . " Seni çok özledim Buğlem . Kimseyi senin yerine koyamadım . Uzun zaman kendime gelemedim . Çocuk aklımla neler yaşadım , aklın almaz . Neredeydin sen Buğlem ? Seni ne kadar aradım biliyor musun ? Öldü dediler senin için hiç bir zaman inanmadım . İnanmak istemedim . Uzun zaman okula gitmek istemedim , hatta gitmedim . Kardeşim yoktu biliyorsun hep yanlız kaldım . Sonra bir kardeşin olduğunu öğrendim ... " Tam devam etmek için ağzını aralamıştı ki güldüm ve konuştum " Beni unutturdu değil mi ? Benim gibi kokan bir kız , beni gibi gözleri , saçları vardı ve sen onda buldun teselliyi . "
Bir şey demesine izin vermeden havaalanına girdim . Elimde ki küçük cüzdanda bir miktar para vardı betül vermişti . Pantalonumun cebindeydi . Evden çıkmadan son anda aklıma geldiği için almıştım . Belki lazım olur diye ...
İlerleyerek sıraya girdim . Bilet alıp bir an önce kurtulucaktım burdan . Birdaha asla İzmir' e dönmiycektim . Buraya ait hiç bir şeyi istemiyordum . Arkamda ki kadının az önce peşimize takılan adamlarla konuştuğunu görünce bileğimde ki tokayla saçlarımu at kuyruğu yaparak elbisenin içine attım ve kapşonu taktım . Başımı öne eğdiğimde bir el omzuma dokuntu . Korkudan çıldırıcak hale gelmiştim . Allah ' ım keşke Aral ' ı bırakmasaydım .
Arkamı döndüm başım eğikti ve yüzüm görünmüyordu . " Hanımefendi rahatsız ediyorum ancak resimde ki kızı gördünüz mü ? " Başımı kaldırarak resime baktığımda mavi gözlerimle karşılaştım . Adam sabırsızca bir cevap beklerken "Hayır görmedim . " diyerek önüme döndüm . Adam hala arkamdaydı , gitmemişti . Anlamaması için hatim indirirken tekrar omzuma bir el dokundu . Tam çığlığı basarak kaçmaya hazırlanmıştım ki koluma batan tırnaklarla durdum . Arkamı döndüğümde Berfin bana bakıyordu . Bu sefer gerçekten çığlık atmıştım . Hışımla ona sarıldığımda oda bana sarıldı . " Kanka azıcık daha sıkarsan ölücem galiba . " Ondan ayrıldığımda o kadar mutluydum ki " Sen nasıl geldin buraya ? Aman Allah' ım az kalsın Antalya ' ya dönüyordum . " Gözleriyle arkayı işaret ettiğinde bakışlarımı arkaya çevirdim Aral sırıtarak başını kaşıyordu . Salak herif çok tatlıydı . " Nasıl ya ? Ama o beni Antalya' ya göndermek için havaalanına getirmişti . "
Berfin ibne ibne gülmeye başladığında bende gülmeye başlamıştım . Çok özlemiştim o salağı . Bir anda aklıma düştüğü gelince " Başın nasıl? Bir şey oldu mu ? Ay cevap versene ! " Göz devirdi " Şey vardı ya , o şey çocuk , bahçede konuştuğunuz ... " Şaşkınlıkla dudaklarımı araladığım "İşte o beni hastaneye felan götürdü . Neyse sonra konuşuruz ya iyiyim ben . Her yerde seni arıyorlar . Bu arada havaalanına Antalya' ya dönmek için değil beni almak için gelmiştiniz ama sen ... "
Arkaya baktığımda gözlerini kaçırdı benden . " Şimdi ne yapıcaz ? " Ses Aral' dan çıkmıştı " Bir otelde kalalım evimi biliyorlar , bütün uçaklarda aranıcaktır . Utanarak başımla onayladığımda havaalanından çıktık . Biz Berfin ' le arkaya bindiğimizde Aral'da sürücü koltuğuna geçti . Berfin sessiz olduğunu sanarak bir soru sorduğunda Aral'ın gülümsemesiyle dirseğimi karnına geçirdim . " Sussana aptal . " Berfin kıkırdadığında bende güldüm .
Araba bir otelin önünde durduğunda . Arabadan indik . Sanırım artık açlıktan ölücektim . Midemden garip sesler geldiğinde ikiside dönüp bana baktı . Şu an mosmor olduğuma dair yemin bile ederim . Utanarak " Bakmayın öyle kaç gündür lokma yemek yemiyorum . " Aral kahkaha attığında berfin piç smile sergilemişti . İki tane anahtar aldığında , bir anahtarı bize verdi . Asansörden çıktığımızda dayanamyıp sordum " Aral ailen merak etmiycek mi seni ? " Omuz silkti . " Onlar alışıktır sen merak etme maviş ."
İstemsizce kaşlarım çatıldı . Gerizekâlı , ınlır ılışıktır ,sin mirik itme miviş . Çok sinir olmuştum " Taklidimi neden yapıyorsun maviş " Berfin söze atladığında beni kurtarıcak sanmıştım ama o "Morda bir renktir Buğlem üzülme gülüm . " diyince ona odada görüşücez bakışlarımı yolladım . Odaya girmeden önce Aral yan odada olucağını ve kapıyı kitlememiz gerektiğini söylemişti . Kapıyı kapattığımda odaya göz gezdirdim . Çok güzel değildi, ama kötüde değildi . Çift kişilik yatak ve bir telefon vardı .
Ben odaya göz gezdirirken , Berfin bitmek bilmeyen sorularını yağdırıyordu . Oturup başından sonuna kadar anlatmaya başladım ...

...

Çakan şimşekle gözlerimi araladım . Etraf kapkaranlıktı. Ben karanlıktan korkardım . Berfin ' i dürtüklediğimde sesini çıkartmamıştı . " Berfin kanka kalk ! " Ağzından bir kaç mırıltı çıkarıp , geri uykusuna döndüğünde bir şimşek daha çakmıştı .
Korkuyla yorganı başıms kadar çektim . Gözlerimi sımsıkı yumduğumda uyumaya çalışıyordum . Cama vuran yağmur taneleri her düştüğünde , sıçrıyordum . Elimi Berfin'in yastığının altına soktuğumda elime gelen telefonla dua ettim . Fenerini açtığımda bir nebze olsun rahatlamıştım . Ancak korkum dinmemişti .
Uykum kaçmıştı ve uyuyamıyordum . Ayağa kalktığımda aklıma Aral geldi . Küçükken geceleri uykum kaçtığında bazen gelirdi yanıma . Annesi dayanamazdı bana . Keşke dedim yine Aral gelse, hissetse uykumun kaçtığını ...
Kapı hafiften çaldığında , gözlerimi pörtlettim "Yok artık Aral !" Koşarak kapıya gidip minik delikten baktığımda uyku sersemi Aral ' ı gördüm . Kapıyı açtığımda hafiften gülümsedi . Sanırım daha yeni uyanmıştı . Öyle tatlıydı ki ...
  Elimden tuttuğunda , kapıyı kapatarak onun yanına geldim . " Sen korkarsın karanlıktan maviş . İzin ver sana mum olayım ... "

OHA BEN BİLE ŞOK OLDUM YA KIZLARIM GEÇEN BÖLÜM Kİ İLGİLİNİZ NEYDİ ÖYLE ? O KADAR MUTLU OLDUM Kİ ÇIĞLIK ATTIM EVDE . ANNEM, BABAM ,ABİLERİM, ARKADAŞLARIM KISACA AİLEM HERKES SİZİ BİLİYOR SİZE VERDİĞİM DEĞERİ BİLİYOR HATTA SİZİ KISKANANLAR VAR KIZLARIM O GÜZEL SAMİMİYETİNİZ BENİ ÇOK MUTLU EDİYOR YANIMDA OLNAYI SAKIN BIRAKMAYIN SİZİ SEVİYORUMM 💕💕💕💕💕💞💞💞💞💞💓💓💓💓💓