Ben gidişini ezberledim çıkmayan sokaklarda
Dönüşünü öğret bana biraz da
Resimlerinle her gün yeniden tanışıyorum
Ellerine dokunmak istiyorum artık biraz da.
Mevsimler geçmek bilmedi sen yokken
Yüreğim baharına hasret kaldı sen giderken
Oysa zaman su gibi akıp geçerdi ellerimden
Tutmak mümkün olmazdı kaybolan dakikaları
Sen benimleyken
Şimdi sen gittin ya bütün şehir küstü sana
Ardından yağmurları dinmedi gökyüzünün
Ve hep sana yazıldı şarkılar
Sana ağladı bu sonbahar
Islandım bulutların gözyaşlarında ben
Bu şehrin bütün sokakları bana dar.
Yokluğunda öğrendim içine atmayı sustuklarını
Söyleyemediklerimi yazmayı
Ve uluorta ağlamamayı öğrendim sonunda
Ağladıkça öğreniyor insan kırılmayı.
Gitmeyi becerebildiğim söylenemez
Hala aynı bahçede bekliyorum gelişini
Belki bir rüzgar eser kokumu getirir yamaçlarına
Belki yağmur olup düşerim yanaklarına
Islanırsın benim ıslandığım gibi o çardağın altında
Durduk yere özlersin tutamadığın ellerimi.
Durduk yere çağırırsın gecelerine hayalimi.
Belki diyorum sevgili belki , bir ihtimal
Aynı sonbaharda buluşuruz yine ikimiz
Aynı yağmurda ıslanmak nasip olur belki saçlarımıza
Belki bir şarkı belki bir rüya
Belki bir hüzün bulutu belki bir hülya
Bir gün ellerin yine ellerimde uyuruz belli mi olur
Sarılırım sana karanlıktan korkunca.
Niyet hayr akıbet hayr
İnşallah demek bize farz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Sende Kaldı
PoetryGitmek gerekir bazen..İstediğin için değil öyle gerektiği için. Bu aşkta bir kazanan da olmadı.Sen gittin sevgilim.Ben de kalamadım ardında ben de kendimi terk ettim senden sonra.Yitirdiğim tüm duyguları sende bırakıyorum şimdi.Bilinmez bir karanlığ...
