Ağlıyordu küçük kız
Tek başına kaldırıma oturmuş çaresizliğine
Ağlıyordu...
Bir küçük yaprak gibi oradan oraya savrulmuştu hayatı
Kimlerin elinde harcanmıştı bir bozuk para gibi
O da bilmiyordu.
Aslında biliyordu da anlatmaya cesareti yoktu
Çünkü insanları tanıyordu
Anlatmaya ne sözleri yeterdi ne de gücü vardı dinletmeye
Ağlıyordu bu yüzden
Kaybolup giden hayatına uzaktan el sallayıp
Sessizce bir kenarda ağlıyordu
Umutları vardı oysa onun da herkes gibi
Tozpembe hayalleri
Daha yeni adım atmaya başlamıştı hayata oysa o daha
Çok gençti
Neden şimdi böylesine üzgün neden yapayalnızdı şimdi?
Kim ya da ne küstürebilirdi ki hayata onu
Ne onu böylesine ağlatabilirdi ki
Ne olmuştu küçücük kalbine
Neden yanıyordu içi böyle derinden
Hani o hiç yara almazdı hani korkmazdı hiçbir şeyden
Hani düşse de acımazdı dizleri
Şimdi neden yorgun o küçücük yüreği
Kim ağlatıyor onu?
Hayatın acımasız yüzü mü yoksa insanların şerefsizliği mi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Sende Kaldı
PuisiGitmek gerekir bazen..İstediğin için değil öyle gerektiği için. Bu aşkta bir kazanan da olmadı.Sen gittin sevgilim.Ben de kalamadım ardında ben de kendimi terk ettim senden sonra.Yitirdiğim tüm duyguları sende bırakıyorum şimdi.Bilinmez bir karanlığ...
