Sana seni seviyorum derken bile yüzüm kızarırdı benim
Oysa ortada bir ayıp yoktu
Sevmek belki de en büyük ayıp
Seni sevene ihanet en büyük kayıpSeni her halinle sevdim ben
Şiddetini bile sevdim sesindeki
Sadece iyi günde değil
Ayrılığında bile aşıktım ben sana.Bir şey eksikti gidişinde sevdiğim
Sen gitmeyi beceremedin
Hep soru işaretleri bıraktın ardında
Hiç bir yerde cevabını bulamadığım
Anlamsız sorular.
Bakamadım bile resimlerine
Seni hatırlatırlar diye değil
Zaten aklımdasın
Yine ağlarım diye
O gün gibi dinmez gözyaşlarım diye
Ben o kadar ağladığımı hiç hatırlamıyorum
Ben sen dışında bir şey hatırlamıyorum
Bir dünya yaratmışım kendime
O dünyanın içinde koca bir SEN
Hiç boşluk bırakmamışım içinde
Kendime bile
Ben seni kendimi unutup da sevmişim meğer
Her şeyim sen olmuşsun
Nefes alışım bile senin içinmiş meğer
Sen yokken ben yaşamıyormuşumGözyaşlarıma engel olamıyorum bazen
Bana inat akıyorlar yanaklarımdan
Kalbim mutlaka seni hatırlatacak bir şey buluyor birden
Sahilde tek başıma otururken
Gözlerim uzaklara dalıyor
Bir gemi geliyor uzaklardan
İçimde nedensiz bir sevinç beliriyor
O gemi seni bana getirecek sanıyorum
Bakıyorum ne gelen var ne giden
Bir sürü insan var kalabalıklarda
Çok inen var inan
Ama hiç biri sen değil
Hiç biri senin kadar güzel gülümsemiyorGÜLÜŞÜNE AŞIK OLDUĞUM ADAM, GEL BENİMLE YENİDEN TANIŞ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Sende Kaldı
PoesíaGitmek gerekir bazen..İstediğin için değil öyle gerektiği için. Bu aşkta bir kazanan da olmadı.Sen gittin sevgilim.Ben de kalamadım ardında ben de kendimi terk ettim senden sonra.Yitirdiğim tüm duyguları sende bırakıyorum şimdi.Bilinmez bir karanlığ...