Bugün anladım da senin mutlu olman icin bana ihtiyacın yok zaten mutlusun ve zaten huzurlusun ki...
Ben olsamda olmasamda sen böyle hissetmeden yaşayabilirsin beni şimdi anladim ben senin için ağlarkan muhtesemm kızlarla ((aa ama onlar senin kardeslerin)) fotograflar cekilip instagrama koyabilirler onlar hakları ki zaten dimi?
İstedigim kadar ağlayayım istedigim kadar hıçkırıklarımda boğulayim ne kadar umrunda ki...
Ben geceleri ağlarken sen git ve beğen eski sevgilininin fotoğraflarını ben her Atatürk kültür merkezine gittigimde nefes alamıyorum" Neden ki?" der gibi sesisini duyuyorum söylesemde anlayacağin yok ama yazayım ben yinede yıkılıyorum "SEVGİLİN" seni gözlerimin içine bakar baka öptü senin sırtın dönüktü bana , görmedin zaten görmemeliydin surat ifademi.. Ayağa fırlamişim sonra yıkıldım tabi güldü ya kız güldü kahkahalarla güldü haykırdı...
Ve sen o kızla mutlu oldun hersey iyiydi ama bana gelince
Mesajlarımi görüldü yap çik sen neymiş cesareti yokmuşmuş ya ben?
beni düsünsene ben cesaretli miyim acaba karşında titrediğimi nasil unutursun hatırlama ama artik yeter istemiyorum bana bakmanı......
