Bilinmez (Melez)

1-ZULÜM

Arkadaşlar yeni bir kitapla sizlerleyim. Bu kitapta Gözde'nin hayatını ve Geceden önce yaşadıklarını anlatacağım.

Gececiler Gözdeyi kötü biliyorsunuz farkındayım ama bu kitaptan sonra fikriniz değişebilir.

YIL 2010

Sabah alarm sesine söverek kalktım yeniden. Kalkmak hiç istemiyordum. Aşağıdan bağırma sesi gelmesiyle korkarak kalktım.

Ailem ben bebekken ölmüşler onları hiç tanımadım. Küçüklüğümden beri teyze dediğim kadın ve onun çocuklarıyla yaşıyorum. Tabii buna ne kadar yaşamak denirse.

"Gözdee!"
Teyzem yine bağırınca korkarak odamdan çıktım. Evin çatı katında kalıyordum. Durumumuz pek iyi değildi. Teyzemin eşi bir süre önce teyzemi başka bir kadın için bıraktı. Zaten bu zamana kadar katlanmış olması bile büyük sabır gerektirir.

Aşağı indim ve direk mutfağa geçtim. Kahvaltı hazırlamalıydım.
Evin hizmetçisi konumundaydım. Her işlerini ben yapıyordum. Sadece bununla da kalmıyorlardı. Küçük yaşlardan beri şiddet görüyordum. Teyzem ne zaman sinirlense sinirini benim üstümde söndürürdü.

Yaklaşık 1 aydır bana el kaldırmamıştı ve sanırım en uzun dinlenme zamanım buydu. 1 ay.

Kahvaltıyı hazırlamakta acele etsem iyi olacak yoksa o bir ayı aratmayacak şekilde dayak yiyebilirim.

Kahvaltılıkları masaya koydum ve çayı demledim. Dünden ķalan ekmekleri de sofraya koydum ve odama çıktım. Evde birşey yememe izin vermiyorlardı. Genelde akşama kadar aç dururdum. Onlar yatınca da birşeyler yerdim.

Para da vermezdi bana. Kızları ve oğlu en pahalı kıyafetleri alır bana da eski giymedikleri kalırdı.
Üstümü giyip aşağı indim. Kahvaltıya yeni oturmuşlardı.

"Taze ekmek yok mu?" Diye söylendi büyük kuzenim Ayşe. Benden 1 yaş büyüktü. Diğeri ise benimle aynı yaştaydı. Adı Zeynepti. Abileri ise benden sanırım 5 yaş büyüktü. Ali abi. Pek sohbet etmezdik.  Benimle tek muhabbetleri çemkirmek ve vurmakla sınırlıydı.

"Dünden kalan ekmekler olduğu için almadım"
Dedim sakince
"Senin dilin uzamış sanki" diye üstüme geldi Zeynep.

Ben geri çekildim iki adım.

"Hemen gidip taze ekmek al!" Emrini teyzem vermişti. Okul çantamı yere bırakıp elimi uzattım.
Para vermesi gerekiyordu çünkü bende hiç para yoktu.

"Bide para mı istiyorsun. Sana vediğim harçlık vardı onunla al."
O harçlığı vereli 2 hafta olmuştu. Verdiği ise 5tlydi. "
"Teyze o para bitti"
Dedim kafamı önüme eğerek.

"Ne demek bitti. Öyle har vurup harman savurursan olacağı bu. Git çalıyor musun dileniyor musun ne yapıyorsan yap ekmek almadan gelme!"
Diye bağırdı.
Gözlerim doldu ve ağlayarak evden çıktım. Ne yapacaktım. Ekmek almadan dönersem sonu çok kötü olurdu biliyorum.

Bakaldaki amcaya söyledim ve veresiye aldım.
Eve gittiğimde teyzem ekmeği görünce şaşırdı.

"Nasıl aldın?" Diye sorunca
"Veresiye defterine yazdırdım"
Dedim.
"Ne yaptın ne yaptın?" Diye üstüme geldi. 1 aylık hasret son buldu ve yanağıma sert bir tokat yedim.

"Anne sen dur"
Diye öne atıldı Ayşe.
Bu daha kötüydü çünkü kuzenlerimin eli teyzemin elinden daha ağırdı.
Ayşe gelip saçıma asılınca birşey yapamadım. Ona Zeynepde katıldı ve suratıma tokat attı birkaç kez. Yere düşünce tekme atmaya başladılar. Bu zulümün bitmesini bekledim. Sadece ağladım.