Multi medya:EMMA
Genç kız, hızla ilerlerken uzun ve koyu renkli duvarlardan bir köşeyi daha döndü. Yürürken ayağındaki ayakkabıların topuğundan çıkan tok sesler geniş ve uzun koridorda yankılanıyordu. Korkuyordu. Ailesi için, şuan tehlikede olan kardeşi için korkuyordu. Sağa dönen koridordan hızlıca ilerledi, ilerlediği koridordan başka bir koridora geçerken ürpermişti. Beyninin içindeki düşüncelerin onu deli etmek icin birbirine girdiklerine bahse girebilirdi.
İçinde ilerlediği koridor bitip büyük bir odaya girdiginde iç çekti. Buraya varması 3 gününü almıştı. 1. Günü bu odanın nerede oldugunu öğrenmek için, 2. Günü bu odaya nasıl ve nereden girileceği bulmak için , 3. Günü ise bu odaya çıkan bütün koridorları ezberlemek için harcamıştı. Ancak hepsine değeceğini duşünüyordu.
Ulaşacağı şey uğruna herşey değerdi.
Geniş odanın içerisinde ilerleyip önündeki büyük demir kapıya baktı. İstediği tek şey bu kapının arkasında duruyordu. Kolunu kapıya doğru uzatırken nefesini tuttuğunun farkında bile değildi. Kapıyı iterek açacakken duyduğu ses ile kolunu indirdi. Daha iyi dinlemek için gözlerini kapatıp pürdikkat kesildi. Adım adım yaklaşan ayak seslerini duyması ile gözlerini açtı. İçine düşen korku paha biçilmezdi.
Biri onu takip ediyordu.
Ayak seslerini yaklaşık beş dakika önce duymasına rağmen kendi uydurduğu birşey oldugunu düşünerek önemsememişti. Eli hızla pantalonun kemerine sıkıştırılmış silaha doğru giderken titrek bi nefes aldı. Eline gelen silahın metal dokusunu hisetti. Artık onu takip eden kişinin odada olduğunu biliyordu. Bunu hissediyordu. Belindeki silahı yavaşça çıkarıp hızla arkasına dönerken silahı arkasındaki adama dogrultmuştu.
Arkasına döndüğünde bir yüz görmeyi beklerken ona doğrultulmuş olan silahın namlusunu görünce ufak bir şok yaşadı. Korkuyordu. Ancak aynı zamanda inanılmaz bir cesaret gösteriyordu. Silahın ucundan gözlerini ayırmıyordu. Gözlerini biraz kaydırdığında ona kimin silah doğruluğunu görebilirdi. Ancak yapmıyordu. Yapamıyordu. Bunun için yeterli cesareti yoktu. Önünde ona silah doğrultmuş adamın kahkahası odayı doldururken genç kızın gözleri istemsizce önündeki adama baktı.
Genç adam kendisine bakan kıza alayla sırıtarak " Nasılsın Emma? Görüşmeyeli uzun zaman oldu. "
" Hiç sanmıyorum John . Bir hafta önce de beni öldürmeye çalışmıştın, Ama başaramamıştın. Şuan aynısını benim yapıcak olmam ne yazık. "
John'un yüzündeki sırıtış yavaş yavaş yok olurken Emma iki ay önce asla aklının ucundan bile geçirmeyeceği bir şeyi şuan hiç düşünmeden yapabilirdi.
John, emma tetiği çekerken yüzüne doğrultulmuş olan silahı indirmeye çalıştı. Ancak bu yaptığı hareket kurşunun kalbine gelmesine yetmişti. John , yere düşerken elindeki silahı ateşlemeyi unutmamıştı. Ateşlediği kurşun havayı delip Emma'nın köprücük kemiğine gelirken, genç kız bir kaç adım geri çekildi. Genç kız hissettiği ani acı ile çığlık attı.
Soğuk duvarı sırtında hissedene kadar geri adımladı. Duvarı sırtında hissettiği gibi yere yığıldı. Elini köprücük kemiğine doğru götürürken amacı akan kanı durdurmaktı. Birden fazla duygu hissediyordu. Ancak içlerinden en güçlü olanı öfkeydi.
Göz kapakları ağır ağır kapanırken düşündüğü tek şey ise bulaştığı işin buraya kadar nasıl geldiğiydi.
--------------------------------------------Merhaba.
Bu bizim birlikte yazdığımız ilk kitap olacak. Daha yeni ve acemi olduğumuz için göreceğiniz hatalar için şimdiden özür dileriz. Bize yardımcı olmak için bölümü oylamayı ve kitabı takip etmeyi unutmayın lütfen.
Şimdiden teşekkür ederiz.
:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişe Doğru
AcciónGenç yaşta babasını kaybeden bir genç kız. Gayet normal bir hayat sürerken babasının gizli sırrını öğrenmesi ile hayatı yerle bir olur. Gozlerinin önünde babasını öldürüp kaçan adamlardan babasının intikamını alacağına hayatı pahasına yemin eder...