One of them

Hoofdstuk 7

Ik loop de grot binnen en zie Catharina klaar voor de aanval tegen de rots muur staan. "Lekker ontbeten?" Vraag ik met een brede grijns.

"Damn it, ik dacht dat je me aanvaller was."

"Je bedoelt de vampier?" Ga ik verder. Ze rolt met haar ogen.

"Geloof je dat echt? Dat het vampiers zijn?" Vraagt ze onzeker. Ik neem een paar stappen verder de grot in.

"Ik hoef jou niet te overtuigen in wat ik geloof, als je diep in jezelf kijkt weet je de waarheid allang."

"Diep in mezelf kijken?" Vraagt ze en weer rolt ze met haar ogen.

"Meer naar jezelf luisteren, naar je tweede zelf." En toen had ik haar complete aandacht. Ze keek bedachtzaam voor zich uit.

"En wat moet die tweede zelf dan wel niet zeggen?"

"Dat kan alleen jij weten." Lach ik naar haar.

Even is het stil tussen ons. Catharina kijkt me onschuldig aan, haar schouders zakken naar een relaxte houding en ik weet dat ze het vechten heeft opgegeven.

"Wat.. Wat is die stem in mijn hoofd?" vraagt ze heel onzeker, haar hoofd afwendend naar haar schouder. Mijn glimlach veranderd naar een serieuze blik.

"Catharina als ik je dat nu zou vertellen zou je helemaal wegrennen. Laat eerst alles wat je nu binnenkrijgt bezinken en stel dan pas de volgende vraag."

Het komt er serieus uit en dat is het ook, ik ben bang dat als ze nu alles hoort, ze weg zal rennen en nooit meer terug komt. En wat dan? Wat gebeurt er dan met haar? Pakken de vampiers haar dan? Zal ze dat overleven? Niet aan denken, gewoon alles rustig aan doen en dan komt het wel goed.

Ze knikt met haar hoofd op en neer. Nu er weer een stilte tussen ons is kan ik het niet helpen op te merken in wat voor een staat ze verkeerd. Het buiten slapen heeft haar geen goed gedaan en ze zit onder de blauwe plekken en vlekken. Ook haar kleding is hier en daar gescheurd. Ze merkt dat ik naar haar kijk en word rood van schaamte.

"Als je wilt kun je bij mij thuis douchen, het eerste de beste motel is hier mijlen ver vandaan en het is goedkoper" Zeg ik met een knipoog. Ze kijkt verschrikt naar me op, compleet van slag

"Euh ja dankje"

Samen lopen we weer richting het dorp. Tijdens de wandeling word er niet gesproken. Catharina lijkt me nog steeds niet op haar gemak. Mijn huis staat niet ver van dat van Conall. Als de gentleman die mijn moeder mij probeerde te maken duw ik de deur voor Catharina open.

"Kom maar binnen, naar boven de eerste deur links vind je de badkamer, ik zal kijken of ik wat kleding voor je kan vinden."

Catharina loopt naar boven toe en ik hoor haar de deur van de batkamer op slot doen. Ik loop de woonkamer binnen en pak de telefoon van de tafel. Een paar simpele toetsen in drukken en de telefoon gaat over.

*Sky zeg het eens*

"Hi Maicoh! Ik heb een vraag, je hebt vast wel wat mee gekregen over de commotie van gister."

*Ja over dat meisje*

"Precies, ze is nu hier bij mij en heeft wat kleren nodig, zou ik jou mogen vragen of jij bij Talia in de kast wil kijken of iets dergelijks?"

*Ik zal even aan haar vragen of ze nog iets heeft liggen.*

"Geweldig, ma komt hier zo heen dus die laat ik het dan bij jou oppikken oké?"

*Helemaal goed! Verder nog iets?*

"Iets tegen de stress?" zeg ik grappend terwijl ik met mijn hand over mijn achterhoofd wrijf.