Tek Bölümlük Hikayeler -Zeyker-

-Tek Bölümlük Zeyker Hikayeleri 12-

''Ben çıktım!''

Diyerek kapıyı kapatıp basketbol topunu sektirerek yavaşça yürümeye başladım. Büyük basketbol tutkunuyum. Basketbol sahasının içine girince topu potaya attım. Top potanın etrafın da dönüp dışarıya çıktı. Topu alıp tekrar sektirirken arkadan ses gelince şaşkınca arkamı döndüm. Yakışıklı bir çocuk kendi topunu sektirerek bana doğru yürüdü.

''Ben Kerem. Yeni taşındım buraya. Arkadaşta edinemedim. Basketbol oynayan bir kız görünce tanışmak istedim.''

Gülümseyip kafamla onayladım onu. Yanıma gelince elini uzattı. Ben de elini tuttum.

''Ben de Zeynep.''

Biraz bakıştıktan sonra ikimiz de aynı anda ellerimizi çektik. Aramız da bir çekim varmış gibi hissetmiştim. Kafamı iki yana sallayıp içimden saçmalama diye geçirirken gülümseyerek konuştum.

''Oynayalım mı?''

Dediğim de iddialı bir şekilde güldü.

''Yenilince ağlamazsan neden olmasın?''

''Yakışıklı olduğun kadar egoluymuşsun da.''

Ağzımdan bunlar dökülürken içimden kendime saydırıyordum. Bravo Zeynep! Gerizekalı! Çocuğa rezil oldun. Allah seni kahretmesin!

Yanaklarım kızarırken Kerem beni daha fazla utandırmamak için konuyu değiştirdi.

''Ee. Nesine oynuyoruz. Bir iddia olsun.''

''Bilmem.''

''Kazanamayan kazanana kahve ısmarlıcak.''

''Tamam.''

*****************************************************************

''Nasıl yendim ama!''

Deyip bir kahkaha daha attım. Utanmasam zil takıp oynayacaktım ama işte utanıyorum. Kaslı ve uzun boylu bir adamı basketbol yarışmasında yendim. Tekrar bir kahkaha atarken Kerem de sinirli bir şekilde bana bakıyordu.

''Sen kız olduğun için hafiften aldım. Yoksa yenerdim seni.''

''Sen neyden bahsediyosun be sarışın. Ben yendim! Ben yendim! Hadi kahve ısmarla bana.''

Deyince Kerem başını sallayıp konuştu.

''Yarın burada öğlen saat 1'de buluşalım. Birlikte kafeye gideriz.''

Deyip gitti. Ben ise bir erkeği yenmenin gururuyla eve gittim. Eve geldiğim de kapıyı çalarak bekledim. Annem kapıyı açınca kaşlarını çatarak bana baktı.

''Annecim nerdesin sen? Bak arkadaşların geldi sen hala yoksun.''

İçeri geçerken anemin yanağından öptüm.

''Burdayım sultanım. Nerede bizimkiler?''

''Odan da.''

Deyip mutfağa gitti. Ben de odama geldim. Kapıyı açınca Yağmur,Can,Melis ve Barış'ın koltuklarda oturduklarını gördüm. Ben de gülüp onların arasına oturdum.

''Nerede kaldın kızım ya? Burada beklemekten ağaç olup meyve verdik.''

Diyerek espiri yapmaya çalışarak elinde ki elmayı gösterdi Can.

''Yeni birisi taşınmış. Basketbol sahasında tanıştık. Adı Kerem. İşte iddiasına basketbol oynadık ve ben kazandım. Bana kahve ısmarlıcak.''

Dediğim de Barış elini uzattı. Ben de elimi uzatıp ellerimizi çakıştırdık. Barış'ta benim gibi basketbol tutkunudur ve genelde ikimiz birlikte oynarız.