Üç aydır her sabah uyandığım saatlerden birinde değildim bugün. Sabahın ilk ışıkları bile doğmamıştı uyandığımda. Susmak bilmeyen alarmın sesine uyanmıştım. Bugün pazartesiydi ve üç aydır verdiğim molanın sonuna gelmiştim. Hiç istemeyerek de olsa yatağımdan kalktım. Annem çoktan mutfağa geçip yemek hazırlamaya başlamıştı. Gömleğimi ve pantolonumu giydim saçımı en sevgilim kırmızı tokamla bağlayıp kahvaltı masasına geçtim.
Sebepsiz bir heyecan vardı içimde. Kalbimin sesini bile duyuyordum bugün. Daha önce hiç gitmediğim bir okulda okuyacaktım bu sene. Yeni ortamı merak etmemden kaynaklanıyordu bu heyecanım sanırım. 8.sınıfa başlamıştım. sınavlarla geçen bir yıl olacaktı ama ilk günden bunu düşünemezdim. Geçen yıl okul birincisiydim bakalım bu başarıyı yeni okulumda da devam ettirebilecek miydim? Çantamı aldım, ayakkabılarımı giydim. Kardeşimle birlikte evden çıktık. Servis evimizin önünde bekliyordu. Sanırım ilk günden biraz geç kalmıştık. Yeni okulumuz evimize pek uzak sayılmazdı ama yine de yürüyerek gidilecek mesafede değildi.
Heyecanla ilerleyen dakikalardan sonra okula gelmiştik. Yeni bir ortamdı ve ben orayı görmek için can atıyordum. Servisten indim. En yakın arkadaşım Gülçin'di. Ama nedense hala onu göremiyordum. Ahh evet işte gelmişti. Hala aynı boydaydık. Sınıfın en kasalarıydık. Nedense böyle olmamız pek de umrumuzda değildi.
