İlk günün bitmesine saniyeler kalmıştı. Zilin çalmasını bekliyorduk. Herkes toparlanmıştı. Bende sıramda oturup birşeyler çizmiştim. Zilin çalmasına az kaldığını farkedince kalemlerimi toplayıp çantama yerleştirdim.
Şu bizim ıslak çocuğa baktım son kez. Arkadaşlarıyla toplanmış heyecanlı heyecanlı birşeyler konuşuyordu. Yanıma gelen Gülçin i farkedince o tarafa bakmayı bıraktım.
-Yine ne yapmayı planlıyorsun o çocuğa sen? diyerek gülmüştü Gülçin.
-Hiçbir planım yok aslında.
-Haklısın sen her zaman son anda karar verip mükemmeli yaparsın.
Bu kızı çok seviyordum beni en iyi anlayan oydu bu zamana kadar.
- Abartma istersen Gülçin diyerek gülümsedim ona.
-Bu arada onun adını öğrendim. Adı Erhan.
-Aman banane ondan yeteri kadar sinir bozucu biri zaten . Biraz daha konuşmaya devaö edersek servisi kaçıracağız bırak şu şapşalı.
- Hadi hadi sende, içten içten hoşuna gidiyor seninde.
- Olur mu canım öyle şey aa hemen kapatalım bence konuyu..
- Öyle olsun Nihalciğim yürü hadi hala burdayız
Hızlı adımlarla çıktık sınıftan. okuldan çıktığımızda serviste bizi sabırsızlıkla bekleyen şoförün sinirli bakışlarıyla göz göze gelince Gülçin le birbirimize bakıp gülümsedik... Bu kızı gerçekten çok seviyordum
.
.
.
.
