Γράμματα Για Εκείνη

8.

   Φως της ζωής μου,

   Εκδόθηκε το πρώτο μου έργο: μια συλλογή με ποιήματα. Μου πήρε τρία χρόνια δουλειάς για να το καταφέρω αλλά τώρα νιώθω μια ανακούφιση μέσα μου, νιώθω πως κατάφερα να κάνω κάτι σημαντικό, να προσφέρω κάτι. Ξέρω πως θα ήσουν πολύ χαρούμενη για μένα, θα με αγκάλιαζες και θα γελούσες, θα μοιραζόσουν την ευτυχία μου.

   Ξέρεις, έχω μαζέψει τα περισσότερα κομμάτια, τα έχω κολλήσει πίσω στη θέση τους.

   Μου λείπεις ακόμα αλλά πλέον δεν πονάει τόσο.

   Όχι όπως στην αρχή, όχι όπως όταν έμαθα για τον καρκίνο.

   Όταν σε σκέφτομαι τη νύχτα δεν νιώθω σαν κάποιος να θρυμματίζει την καρδιά μου. Κυρίως, αισθάνομαι νοσταλγία για όλες τις καλές στιγμές μας, για όλα όσα περάσαμε, για τους όρκους που δώσαμε, τα ταξίδια που κάναμε, τη ζωή που μοιραστήκαμε. Νιώθω μια χαρά που κατάφερα να σε γνωρίσω, να σε αγαπήσω και τελικά να σε κάνω δικιά μου. Η λύπη έχει αρχίζει να μεταμορφώνεται μέσα μου, να αποκτάει καινούρια υπόσταση, να γίνεται μια ανάμνηση. Πλέον οι αναμνήσεις σου δεν με πονάνε, το αντίθετο μάλιστα, μου δίνουν δύναμη και κουράγιο να συνεχίσω με τη ζωή μου, να κάνω πράγματα, να εκπληρώσω τους στόχους που μαζί θέσαμε.

   Σε αγαπάω και θα σε αγαπώ για πάντα. Σε αγαπώ επειδή είσαι η ψυχή μου, είσαι ένα κομμάτι του εαυτού μου που δεν δέχομαι να αφήσω πίσω. Ήσουν το στήριγμα μου και εξακολουθείς να είσαι ακόμα και αν δεν βρίσκεσαι πλέον δίπλα μου.

   Ξέρω πως δεν κατάφερα να σε σώσω αλλά... δεν μπορούσα να το κάνω. Κανείς δεν μπορούσε. Έδωσα ό,τι είχα, σου έδωσα την καρδιά μου και την αγάπη μου. Όταν έμαθα που είχες καρκίνο, καταράστηκα τα αστέρια και τον ουρανό, φώναξα στο θεό και στους αγγέλους. Ένιωθα αδικημένος, φοβισμένος, μόνος αλλά πάλι... πάλι εσύ απλά ανασήκωσες τους ώμους και προσπάθησες να χαρείς τις τελευταίες σου στιγμές, προσπάθησες να χαρείς ακόμα και το λίγο που σου είχε μείνει.

   Γι'αυτό ήσουν, είσαι και θα είσαι η ηρωίδα μου. Επειδή δεν εγκατέλειψες τη μάχη, πάλεψες μέχρι το τέλος.

   Μέχρι τελικής ανάσας.

   Πάλεψες επειδή δεν ήθελες να μας δει δυστυχισμένους. Δεν φοβόσουν το θάνατο, ήσουν ατρόμητη μπροστά του. Φοβόσουν τον πόνο που θα άφηνες πίσω. Φοβόσουν την απώλεια που εμείς θα νιώθαμε.

   Μου πήρε καιρό για να το καταλάβω.

   Υπερβολικά πολύ καιρό.

   Γι'αυτό θα σου υποσχεθώ εδώ και τώρα, θα σου υποσχεθώ πως δεν πάλεψες μάταια, θα σου υποσχεθώ πως φροντίζω - και θα φροντίζω - να είμαστε ευτυχισμένοι. Να είναι όλοι όσοι άφησες πίσω ευτυχισμένοι.

   Σου υπόσχομαι πως οι κόρες μας θα χαμογελάνε. Σου υπόσχομαι πως θα δείχνω τα βίντεο μας στα εγγόνια μας και θα νιώθω όμορφα. Σου υπόσχομαι πως θα δίνω αξία στη ζωή. Σου υπόσχομαι πως θα ζω όπως μου έμαθες. Κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία μου. 

   Σε αγαπώ.

   Και θα σε αγαπώ για πάντα.