3 hafta geçmişti Mert ile aramızda bişey olmayacağını bile bile ona uzun mesaj attım
"Mert yapamıyorum olmuyor ne yaptıysam unutamadım, unutamiyorum. Artık ne yapacağımı kime nasıl davranacagimi nasil güveneceğimi herşeyi unuttum resmen bütün dengem şaştı anlıyo musum olmuyo lan çok özledim..." gibisinden mesaj attım
"ohaaa ben sana bu kadar naptim"
***
Artık normal bir şekilde konuşuyorduk. Cok mutluydum. Normal bir konuşma bile olsa mutluydum. MERT
"Hafta sonu sinemaya gitsek olur mu?"
"Olur bi isim çıkmazsa gideriz" bunun üzerine yavsak Mert
"Tamam yavrum" evet hoşuma gidiyordu böyle konuşması ama neden umit verip verip gidiyor ki. Ertesi gün akşam Mert ile normal bir şekilde konuşuyorken dayanamayıp
"Biz neden bu hale geldik hic mi özlemedin Mert?"
"Seninle mutluyum ama seninle yapamıyorum. Eger istiyorsan öpüşerek deneyelim, belki öpüşerek denersek severim"
"Siktir git." Diyerek engelledim.
Böyle demesi çok koymuştu. Cok üzülmüştüm. Sırf kendi zevki icin beni kullanmayi düşünüyordu ama buna izin vermeyeceğim asla. Bunu kız kardeşime ve arkadaşlarıma söylediğimde hepsinin tepkisi aynıydı
"Kızım biz sana dedik güvenme şu pezevenge ama sen bizi dinlemeyip hala ona güvendin" onların bu sözleri beni daha çok üzüyordu. Ben bunları hak edicek napmış olabilirim ki ? Kim birini yaptığı herseye rağmen bu kadar sever ki. Garip, hayat gerçekten cok garip ve acaip boktan.
***
Haftalar geçti. Barış adında bir çocuk mesaj atmıştı. Tanışmak istemedim.Mertten sonra nasıl bir erkeğe güvenebilirdim ki. Ama çocuk Iyi birisi gibi görünüyordu. Tabi görünmeklee olmuyor önemli olan kalbiydi. Ama bunu öğrenmek için konusmam gerekiyordu. 2 normal arkadaş gibi konuşuyorduk. Günler geçtikçe Barış'ın attığı her mesajda yüzüm gülüyordu. Kardeşim de bunu sürekli dile getiriyordu zaten. Barış ile bulustuk. Biraz sohbetten sonra bana
"Bana bak ve ellerimi tut" gözlerine bakıp ellerini tuttum.
"Birbirimize söz verelim ne olursa olsun bırakmayalım"
"Peki ya tek taraflı olursa. Sende bırakırsan beni diğer orospu çocuğu gibi"
"Bak Melis beni herkesle karıştırma ve şimdi gözlerime bak. SENI SEVİYORUM BENIMLE ÇIKAR MISIN ?" cok tuhaf olmuştum o dakika sadece gözlerine bakmak istiyordum. Düşündüm
"Evett eveett" sarıldık. Kokusu offf off cok güzel kokuyordu. Ama hava çok soğuktu üşümustüm
"Barış ben cok üşüdüm"
"Incecik giyinirsen tabi üşürsun hadi kalkalım da eve git hasta olma " otobüse binene kadar benimleydi. Akşam eve gittiğimde çok güzel konuşuyorduk. Ben Barış'ı arıyordum yada o beni. Sürekli onun sesiyle uyuyup onun sesiyle uyanıyordum. Sürekli bana yazdığı uzun mesajlar beni sevdiğini soylemesi falan cok hoştu.
2 gün sonra aramıza bir soğukluk girdi. Nedenini bilmediğim bir soğukluk.
"Melis sen bana 5 günde nasıl bu kadar Bağlandın, nasıl herşey yapabilecek kadar sevdin ?"
"Bana verdigin güven, konuşmaların, sesin herşeyini sevdim"
"Bak Melis ben sana güveniyorum ama ben bu kadar sevgiye alışık değilim seni 5 günde bu kadar bağladıysam uzun çıktığımızda aramızda en ufak bir şeyde çok dağıtcam seni ve ben bunu istemiyorum. Kendime güvenemiyorum. Senden Özür dilerim ama ayrı kalsak benim için daha iyi olacak"
"Sende mi ? Bana söz vermiştin hani digerleri gibi bırakmak yoktu"
"Hala bırakmıcam ne zaman istersen herşeyde yanındayım."
"Zorla kendimi sevdiremem. Kendine iyi bak dikkat et görüşürüz"
"Sende dikkat et Melis sana bisey olmasın görüşürüz"
Ben gene darmadağın olmuştum neden hep ben? Serayla konuşuyorduk
"Neden Sera neden hep ben."
"Ne diyebilirim ki Melis senin kadar bende Üzgünüm 5 gün ilişki siktir et ilişki bile denmez o da herkes gibi çıktı." Saat gece yarısını geçmişti. Sera uyumuştu. Canım yanıyordu. Yorganın altında sessizce ağlıyordum. Kimsenin beni görmesini istemiyordum. Kendimi biran önce toparlamam gerekiyordu okul açılmasına az kalmıştı derslerim herşeyden ön plandaydı.
Unutmak o kadar kolay değil ama herkes yaşattıgini yaşar elbet. Hepinize teker teker teşekkür ediyorum yorumlarinizi mesajlarinizi bekliyorum :) :*
Medya: Barış
