tuhaf bir şeydi bizimkisi
erguvan çiçeği renginde düşlerle sana geldim
tuhaf bir resmiyetle sayfalarca geri gittim
sil baştan dedin
sil baştan seni geri çizdim
propaganda duvarlarının yağlı boya kokan nefeslerine
dedim ya tuhaf bir şeydi bizimkisi
hayatın normalliğine
anormal bir bakıştı
saçak altı pencerelerimin
gök kubbeli bakışlarıydı gözlerin
inceden yağan yağmurun gürültüsü
duyulurdu uzak diyarların haykırışlarında
bir nefes daha sen çekerdim
tuhaf bir hıçkırıkla
duman duman zehirlerdi saçının rüzgarı
gece yarısı iç çekişlerim olurdun
ılık meltemlerin olurdun
tuhaf bir aşk olurdun da
göremezdim seni yüreğimin tam ortasında
dokunurdum 9:15 treninde ellerinin dokunduğu vagona
gidemezdim
gözlerinin gittiği yollara...
