INTYRE

7

Öfke
Uyandığımda tek hatırladığım yemeklerin sihriyle uyuşmuş olmamdı. Utanmıştım. Neyseki diğerleri şarabın etkisiyle masada uyumuşdu.
Yeni okulum hiçde güzel olmayan bir okuldu. Kırık dökük dış boyası, klasik kiremit çatısı... girişde nöbetçilerin yanından geçerken bana sersem sersem baktılar. Sınıfıma gidip tüm dersleri ilgiyle dinledikten sora okuldan çıktık. Ağır adımlarla yürürken biri bana PISSST dedi etrafıma bakındım ama sesi pek takmamışdım. Yine duyunca durup arkama döndüm iki genç vampir sivri dişleriyle gülüp beni işaret ederek fısıldaşıyordu. Bahçenin dışındaydık ve etraf kurtlarla vampirlerle doluydu. Sinirlenmeden ne var dedim vampirlerden biri bana sinsi bir bakış attı kalkıp yanıma geldiler adam benden sekiz santim uzundu. Bana sırıttı:
Herkesin dilinde baban var o korkak neden kaçtı?
Bilmem...
Dedim umursamazca. Vampir yine yanındakine sırıttı:
Bence sen bir piçsin çünkü baban yok annende yok. Bücürsün sen İntyrelarda asla kısa yoktur. Bence sen citten piçsin

Öfkelenmişdim lanet olası şebek.
Bağırıyordu:
İşte bir itin piçi bakın bir piç hahaha İntyre piçi.

Herkes durup güldü çoğu vampirdi ve ben aşırı derecede sinirlenmiştim. Yumruğum benden habersiz kalkıp vampirin yüzüne indi. Bir kırılma sesi ve inleme duyulunca kahkahalar kesildi. Oda kalkıp bana yumruk attı benimde burnum kırıldı. Yerde yuvarlanmaya başladık. En son ben üste çıktım ve onu haşat ettim yüzü fena kanamıştı. Yerden kalkarken parmağını salladı. Yüzüm çok sızlıyordu ama umrumda değildi. Asla bana böyle konuşmamalıydı.
Öfke içinde yürüdüm eve geldiğimde Mary hala cırlayarak koşdu yüzüme bakıyordu evet biraz korkunçdu. Gömleğimin yakası sökülmüş ve birazda kanlanmışdı.