İnsanın sarılacağı birini bulamaması gerçekten acı vericidir,sanırım. Böyle her gün içten içe kemirir insanı.. Sımsıkı sarıldığında sanki çok şey değişecekmiş gibi oluyor. Tüm yaraların yavaş yavaş iyileşeceğini düşünüyor.
Ben çok yoruldum..
Bu sabah da yatağımdan yürek yakan bir acıyla uyandım. Üzerimdeki yorganı fırlatıp ağlayarak balkona koştum. Balkondaki sandalyeye oturdum ve ciğerimin nasıl yandığını izledim. Kar yağmaya başlamıştı.. Gökyüzünden pırıldayan beyaz pamuklar yağıyordu. Sanırım bu kış onsuz geçecek gibiydi.. Yine arayamayacak,sesini duyamacaktım. Kokusunu içime çekip sarılamayacaktım. Gözlerine bakıp,ellerini tutamayacaktım. Aldım elime sigaramı yaktım dumanı tütsün diye.. İçim zehir dolsun da bir an önce öleyim diye.. Bu içine sıçtığım dünyadan çekip gideyim diye.. Ama olmadı. Bunu hiçbir zaman yapamadım. Belki bir gün tekrar gelirsin diye bekledim. Beklerim tabii vaktim var. Her gün öğlen uyanıp uyanamadığım saatlere acıyorum. Sonra yatağımda uzun uzun beklemeye,dışarı çıkmaya korkuyorum. Her şey çok zor gidiyor be! Yüreğim bile bana acıyor. Gözyaşlarım bile yanıyor giderken..
Ayrılık.. Ah ayrılık.. Aman ayrılık..
Gittin gideli olmuyor be sevdiğim. Gittin gideli çok şey olmuyor.. Olmuyor.. Vedanım bile güzeli vardır. Ama böyle gidemezdin. Yapamazdın. Biliyorum. Bana güzel bir insan olduğumu söyledikten sonra ben nasıl inanabilirim ki sevmediğine... Bana giderken öyle bir şey dedin ki şimdi bu insanlar sen yokken bu söze ne desinler. İnanmazlar ki sana.. Geri döneceğini hepimiz biliyoruz. Gel artık. Yine gidersin.. Ama bi gel. Sana o kadar şey söylemek istiyorum ki.. Bu bedenim yoruldu.. Susuyor.. Sevdiğini bile bile susmaya devam edecek.. Sen gelene kadar.. Geldiğinde ise bende senle gideceğim. Tüm her şeyi bırakıp seninle güzel bir hayat yaşayacağım. Ben sana kıyamam bilirsin.. Sen de bana kıyamazdın ki.. Gözlerin yalan söyleyemiyordu.. O gün neden beni sevdin? Neden korktun gittin?.. Bu gidişler mecbur olduğun bir hayatı yaşamak içindi biliyorum... Küçük Prensi okudun mu sevdiğim.. Tilki giderken "hoşça git" dediğinde benim yüreğim söküldü.
Şimdi kim gitti kim kaldı bilmiyorum. Sanırım sen gittin.. Ben kaldım.. Unutmadım ki bir "hoşçakal" diyişini..
Zaman o kadar hızlı akıyor ki sevdiğim.. Bizi birbirimizden ayırdılar.. Yıllar geçse bile ben seni biraz sevicem.. Sevmeye devam edicem.. Ben şimdi çok küçüğüm.. Biraz büyüyüp seni bulmaya geleceğim.. Karşına çıktığım gün sakın bana bakma.. Yoksa yürek de kalmaz bende.. Yok olur gider.. Yavaş yavaş seveceğim seni.. Gözlerinden başlamayacağım bu sefer.. Ellerinden asla.. Bende yüreğinden başlayacağım.. Ama kırarak inciterek değil. Zaten bunu sana asla yapamam biliyorsun.. Ama o zamana kadar hayatımda başka biri olucak. İşte o zaman yüreklerimiz eşit olucak.. Beni başka bir yürekle gördüğünde zamanın daha da hızlı olduğunu anlayacaksın.
Şimdilik...
"hoşça kal.."
