Nereden başlayayım istersin? Bugünü nasıl anlatayım sana? Bilmiyorum işte. Sessizlik var bildiğin gibi... Her şey sessiz. Benim ruhum,kalbim,duygularım. Artık sessiz. Ne ağlayabiliyorum ne de gülebiliyorum. Unutuyorum. Ben seni unutuyorum. Bunu istediğimden değil elimde olmadan yapacağım artık. Bugün kötü bir haber aldım. Artık yaşadıklarımı unutacak hiçbir şey hatırlamamaya başlayacakmışım. Sanırım alzheimer hastalığına yakalanmışım. Üzülme,belki de seni unutmanın en güzel yolu bu olacak. Ben hiç üzülmüyorum. Zaten senden başka kimim var ki unutacak? Ama en çok ne için üzüleceğim biliyor musun? Gözlerine baktığım günleri unutacağım...
Kendimi öldüremiyorum çünkü nasıl öldürebileceğimi bilmiyorum. Evet sen beni öldürmüştün ama ben öldüm sanmışım. Her şey yalandan da yalan. Sen de yalan oldun gittin. Gerçek ise tam cebimde çıkmayı bekliyor. Boşver belki ölürsem başını da ağrıtmam. Dinlenirsin uzunca... Çayını alır oturursun koltuğun sol tarafında. Duvarlara bakarsın... Boş bir kağıda bakıpta bana da bir şey yazamazsın. Bense içimi döküyorum kalmasın bende diye... Bir insan lazım inan ki. Senin yerini tutmasıyla alakalandırma. Küsme bana,yüzünü çevirme. Gelemeyeceğini biliyorum. Ama biri bana sarılırsa belki iyileşirim... Tenim soğuyor,yanına gelmek isterim ama bizi rahat bırakmayacaklar. Ben bir an önce ayağa kalkıp yaşamaya devam etmem gerek. Yine yağmur yağdı bugün ortalık gözyaşı. Bu hayatın sonu ne zaman gelecek çok merak ediyorum. Her gün yeni bir şeyler yapıyordum. Tüm umutlarımı kaybettim o gün. Sebebi sen değilsin,senin gidişin.
Gökyüzü bugün kırmızı,güneş mavi,deniz siyah,ağaçlar pembe,yollar yeşil,insanlar... Belli değil.
Senin rengin toprak. Benim rengim hayat.
Çok kısa biliyorum. Hayat aslında çok kısa ve biz sadece saniyelik yaşıyoruz. Peki kaçıncı saniyedeyim ve ne zaman hayatım uzayacak? Sorular var,cevaplar yok bazı zamanlar. Cevabını da bulmak için fazla uğraşmıyoruz. Üzerinde de durmaya gerek yok. Üzülürsün. Gerçekleri duymayı sevemez bazı insanlar. O yüzden uğraşmazlar hayatın içinde. Bir köşeye çekilip izlerler. Onlar yaşamayı değil ölmeyi seçmişlerdir. Onlar çok farklı bir dünyada yaşamaya tutunmuşlardır. Onlar da yer içerler. Onlarda gezer uyurlar. Ama onlar bizlerle değil. Olmak istedikleri ile birlikte olurlar. Ben de olmak istediğimle yani seninle olmak istiyorum. Ruhumu imkansıza böleceğim. Bundan sonrası hayatın bana gösterecekleri...
Şimdi ayağa kalkıyorum. Mutlu ol benim için,ben mutlu olmaya çalışacağım. Benim için de uyu sevgilim. Çünkü ben geldiğimde sana anlatacağım çok şey var. Anlattıklarım bittiğinde ben de sebi dinleyeceğim. Sonra ikimiz de beraber uyuyacağız.
Sonsuza,sonsuzluğa... Sana,bana... Gözlerimiz kapalı,hasret bitmiş bir şekilde...
Hadi şimdi uyu...
...iyi geceler
