PLATONİK

5.BÖLÜM

Merhaba. Uzun bir aradan sonra yine sizlerleyim. Çok aksattığımı biliyorum ama derslerden vakit bulamıyorum. Hikaye yazmayı çok seviyorum. EĞER OKUNUYORSA DA BU BENİ ÇOK MUTLU EDER. Desteklerinizi bekliyorum.
VOTE veren ve YORUM yapanlara ayrıca sevgiler.
Öpüldünüz.

HATIRLATMA:
Ben düşüncelere dalmışken bir kız kendini yanıma attı. Sonra bağırarak konuşmaya başladı.

" Ya ben o şerefsizi öldürürüm ya. Ne yaptı biliyor musun? Bana tekmeyi bastı. Ne için? Elin kaltağı için. Ama ben onu pişman edeceğim. Nasıl ayrılır benden?!"

Kız saçlarını çekerek bir çığlık attı. Sesi boş sahilde yankılandı.

" Hey sakin ol. Erkeklerin hepsi ibne. Boş ver ne yapacaksın onu. Eğer pişman etmek istiyorsan yüzüne bakma, onu takma, mutlu olduğunu hissettir ona. İşe yarar. Bu arada ben Arya."

" Bende Neslihan. Arya, ne yapayım yediremiyorum benden ayrılmasını. "

" Zamanla unutursun. "
" Sen neden buradasın? "
" Kafa dinlemek için. "
" Anlat."
" Neyi? "
" Derdini, seni üzen kişiyi. "

"Deniz. Adı Deniz. Aslında o beni sevmiyor. Aynı sınıftayız. Oradan tanışıyoruz.
Ama ben ona aşığım. Malesef. Ben platoniğim.
Platonikler kraliçesiyim.
Biliyor musun bugün benimle zorla konuştuğunu falan dedi. Beni sevmesinin imkanı yok.
Biz imkansız olanız.
Ailesiyle ailem tanışıyor.
Bugün yemeğe gittiğimizde o da oradaydı. Ama yüzüme bile bakmadı. Bende çıktım buraya geldim."

" Şerefsiz."
" Kesinlikle. "
" Sen sadece ona mi kaldın? Kendini ona bağlama. Başkalarını sevebilirsin. Onu düşünmeyi kesinlikle bırakmalısın. Eğer bunları yaparsan onu sevmeyi unutursun.

" Ya unutmak istemiyorsam.."

5. BÖLÜM

Sabah yorgun bir şekilde uyanmıştım. Sahilde Neslihan'a söylediğimden sonra sadece masmavi denizi izlemiştik.
Daha sonra Annemlerin aramasıyla otele geri dönüp eve gitmiştim.

Işte yine bir gün aynı berbatlıkla bitmişti. Ve yine, berbat yeni bir güne gözlerimi açtım.

Bugünün tek güzel yanı haftasonu olmasıydı.

Yataktan uyuşuk bir şekilde çıkıp banyoya gittim. Uyanmak için yüzüme soğuk suyu üç defa çarptım ama işe yaramadı.

Kendine kahve yapmak için mutfağa ilerledim. Su ısıtıcıya suyu koyup beklemeye başladım.

Bir süre sonra suyun ısındığına dair olan ses geldi ve ısıtıcıyı alıp suyu kahve dolu bardağa boşalttım.

Sonunda kendime gelmemi sağlayacak kafein deposunun rahatlatıcı kokusu burnuma ulaştı.
Kahveyi bulan insan, rahat uyu.

Kahvemi alıp tekrardan odama gittim. Çalışma masama kurulup diz üstü bilgisayarımı açtım ve favori mekanım olan tweeter'a girdim.
Onu favla.
Bu ne kadar da komik, hemen fav.
Böyle insanlar neden yaşıyor ki?

Klasik tweeter düşüncelerimle birlikte ana sayfa da ilerlerken Deniz'in attığı tweet'i gördüm. (Evet onu takip ediyorum.)

@tuanaksoy Bu kadar mükemmel olmak zorunda mısın?