1.BÖLÜM '' HAFIZA''

40 2 2
                                    

Karanlık ve sıcak bir yerdeyim evet bunu fark edebiliyorum ama sesim çıkmıyor.Kurtulmam gerekiyor yoksa bu lanet olası yerde son nefesimi vereceğim,Bacağımı hissedemiyorum, elimi değirdim ıslaklık var kanıyor mu! yoksa bu kan mı?...Biri bağırıyor ah! hadi ama bulun beni artık çok terledim...Bi,bir dakika adımı hatırlayamıyorum, hiçbir şey hatırlayamıyorum...

Biri beni çekiştiriyor, ölümün nefesini ensemde hissettim ama kurtuldum,sonunda oh! beni taşıdıklarını farkettim geriye baktığımda bir uçağın patladığını gördüm meğersem kaza yapmışım doğrusu benden başka yaralanan görememek kafamı karıştırıyor.Ambulansa bindirdiler hastaneye geldiğimde kafamdaki uyuşukluk geçti ve ağrı başladı birşey vardı kafamda sezinledim ama bakamadım, dokunamadım...

Gözlerimi açtığımda bir odadaydım başucumda biri vardı ve gözlerim açılınca ''uyandı! uyandı!'' diye bağırmaya başladı! evet uyanmıştım da sen kimsin? dedim kafam bir hayli karışmıştı neler olduğunu anlayamıyordum, o adam yanıma geldi elimi tuttu ben elimi çektim ve ''sen kimsin de elimi tutuyorsun''dedim sinirim bozulmuştu, zaten başım da ağrıyordu hiçbirşey hatırlayamıyordum.

''beni hatırlamadın mı aşkım ben senin sevgilinim'' dedi. O zaman neden hatırlayamıyordum? bana şaşkın gözlerle baktı ve dalmıştı ona ne olduğunu sorduğumda bana kendi adımı sordu bende bilmediğimi söyledim ve ağlamaya başladı odadan çıktı ve doktorla konuşmaya başladı sonrasında içeri girdi ve beni kontrol etti, mutsuz ve umutsuz bir ifadeyle yanındakine '' hafıza kaybı yaşıyor, muhtemelen kazada kafasına cam girdiği için olmalı '' dedi. 

Ben unutuyor muydum?  tuhaf bir his bürümüştü içimi yalnız hissettim kendimi, kimsem yok gibi: var mıydı? benim bu can sıkıcı yerden bir an önce kurtulmam gerekiyordu...





SUSKUN AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin