6.BÖLÜM ''AF''

4 1 0
                                    

Hayla bu denli sevebilmesi beni etkilemişti, sen nasıl bir insansın manuel nasıl affedebilirsin beni? seni acılarınla baş başa bırakmışım keşke hiç tanımasaydın beni. Artık geçmişte nasıl bir insan olduğumu biliyorum, kısacası; vicdansız, zalim, umursamaz, bencil, nankör... ben buydum ve bundan kaçamıyordum geçmiş peşimi bırakmıyordu her seferinde çelme takıyor, aldatıyordu...

Uyumuştu, yüzünü izlemekten keyif alıyordum ama unuttuğum birşey vardı o benim aşık olduğum adamdı ve tekrardan birşeyler hissediyordum, uzandığım yerden kalktım içerden battaniye ve yastık getirdim, yavaşça başının altına yastığı koydum, üstüne battaniyeyi serdim hafifçe mırıldandı yüzünü okşadım, elimi tuttu ve öptü uykulu haliyle '' mutlu sonsuz olalım'' dedi.

Güldüm ama gülerken içim sızlıyordu. Ayağa kalktı, yüzümü avuçlarının içine aldı aşık ve mutlu gözlerle bana bakarak '' geçmişi düşünmeni istemiyorum artık benimsin, geçmiş geçmeden gelecek gelmez sevgilim unut, unut ki mutlu olalım... Hadi yanıma yat'' dedi.

Evet onunla mutlu olmak istiyordum ve bunun olması için geçmişi unutmam gerekiyordu. Onun içinde ki kırgınlık asla geçmeyecek biliyorum ama zamanla sarabildiğim kadar saracağım o yarayı... Yanına uzandım sarıldık birbirimize kulağına doğru eğildim '' affına sığınıyorum sevdiğim,yaralarımızı saracağım merak etme yeterki birbirimizden vazgeçmeyelim'' dedim. 

Kıkırdadı, bana güveniyordu biliyordum... 

SUSKUN AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin