Ken » [Completed] 2/3

2.

(Να διαβάζετε τα A/N στο τέλος)

«Ken.»

Αναστεναγμός,

απογοήτευση.

«Μαμά.»

Βεβιασμένο χαμόγελο.

«Πού ήσουν;»

Καμία απάντηση.

Βήματα.

Μια πόρτα άνοιξε,

και μετά έκλεισε.

Ο Ken έβγαλε την κοκαΐνη από την τσέπη του,

την έκρυψε στο συρτάρι,

έπεσε με δύναμη στο κρεβάτι του.

«Ken; Όλα καλά;»

Ο Ken συνήθιζε να μην καταλαβαίνει πολλά πράγματα.

Αλλά, το πιο συχνό ήταν,

γιατί η μητέρα του συνέχιζε να ενδιαφέρεται τόσο.

«Ναι, είμαι μια χαρά.»

Αναστεναγμός.

Βήματα.

Η μητέρα του είχε πάει ξανά στο σαλόνι.

Έχωσε το πρόσωπό του στο μαξιλάρι,

ένιωθε τύψεις.

Πριν λίγο είχε στη διάθεσή του £50

και τις χάλασε όλες χωρίς να σκεφτεί την μητέρα του,

ενώ η μητέρα του,

πάντα σκεφτόταν εκείνον.

Πάντα.

«Συγνώμη, μαμά.»

Κλαψούρισμα,

που μόνο εκείνος άκουσε

και μόνο εκείνος θ' άκουγε ποτέ.

Σπάνια σκεφτόταν το συμφέρον των άλλων.

Ήθελε απλά να περνάει καλά,

με τα ναρκωτικά,

τα πάρτυ,

το σεξ

και το αλκοόλ.

Και κάθε φορά, στο τέλος της μέρας, καταλάβαινε πόσο εγωιστικά φερόταν.