Ken » [Completed] 2/3

9.

Ο καπνός αραίωνε αργά στην ατμόσφαιρα,

μπλεγμένος με τις αόρατες κινήσεις του αέρα.

Τα χείλη του Will τυλίχθηκαν απαλά γύρω απ' το τσιγάρο.

Τα γαλανά μάτια του, σαν δυο καθρέφτες,

χωρούσαν μέσα τους τον συννεφιασμένο ουρανό.

Άφηνε την ώρα να περνάει,

τον λεπτοδείκτη στο ρολόι να τρέχει,

αφήνοντάς τον πίσω του,

να περιμένει.

Να περιμένει, ενώ οι δείκτες χόρευαν,

σκιάζονταν κάτω απ' τη συννεφιά

και χάνονταν,

κλέβοντας μικρές, πολύτιμες στιγμές απ' τη ζωή του.

Στιγμές, που μονάχα ένα βήμα πριν τον θάνατο αποκτούν σημασία.

Τα τσιγάρα μίκραιναν και μίκραιναν,

μέχρι που γίνονταν ένα μάτσο στάχτες στην γωνιά του δρόμου.

Στάχτες που σκορπούσε εδώ κι εκεί ο άνεμος,  

στο βρόμικο και σιωπηλό πλακόστρωτο.

Και ξάφνου, σαν να θόλωσαν τα πάντα από καπνό φουγάρου,

σαν να κελαϊδησε ένα αηδόνι στις φυλλωσιές του αγέρα

και σαν να έπαψε ο λεπτοδείκτης μονάχα μια στιγμή·

Μια χαραμάδα ήλιου ξεγλύστρησε απ' τα σύννεφα

και φώτισε το άδειο πρόσωπο του Will,

που σαν να γέμισε, όταν είδε μια μορφή να ξεπροβάλλει απ' την γωνία του δρόμου.

Το τσιγάρο κατρακύλησε στην άσφαλτο,

η πλάτη του ξεκόλλησε από τον τοίχο.

Τα καταγάλανα μάτια του άστραψαν και αναζήτησαν δυό άλλα,

γκριζοπράσινα.

«Will!»

Ο Will χαμογέλασε,

χαμογέλασε τόσο, που μικρές ρυτίδες κάλυψαν τις γωνίες των ματιών του.

Και ήταν όμορφος.

«Άργησες.»

Χαμόγελο.

«Πέντε λεπτά.»

Μειδίαμα.