Yağmur

7.Bolüm

Multimedya: Damla

Ablamın kucağında uyuyakalmışım..Hatta sabah olmuş..Ablam uyandırdı.Ama çok tatlı görünüyor dun dedi bana...Kıyamadım dedi...Biliyor musunuz galiba üzerindekiler tek giysileri....Ondan dolayı bugün onu alışveriş merkezine götüreceğim...

Umarım egleniriz.Ona kendi giysilerimi verdikten sonra dışarı çıktık:

-Ya bana giysi yeterdi..

-Bak bende giysi meraklısı değilim abla....Ama giysiye ihtiyacın var.

-Peki madem.

Dolmuş durağında beklemeye başladık.İlk defa hiç yalnızlık hissetmiyordum.Gerçekten çok güzel bir duygu...İlk defa yanımda ailem olduğunu hissediyorum..

-Dolmuş geldi....Damla!"

-Hı! Hee dalmışım pardon...

Dolmus merdivenlerinden çıktık sonra da en arka koltuğa gidip oturduk..Bana hayatînı anlattı.Yani tam degil ama anlattı birşeyler işte:

-Bir kardeşim olduğunu öğrendikten sonra hayatım değişti...Yıllarca seni aradım..Peşinden koştum..

-Peki bu içimizdeki şeyler..

-Bunları evde konuşalım.Nasıl olsa artık birlikteyiz..

-Artık birlikteyiz. Dedim gülümseyerek.

Çarşıya geldikten sonra dolmustan indik.Yavaşça içeri doğru yürüdük.Ardından gördüğümüz ilk mağazaya girdik....

....

Çok güzel geçti bugün.Önce bir sürü giysi aldık.T-shirth den başla pijamaya kadar birsürü...Sonra kozmetikçiye girdik.Sonra dondurma yedik sonra da eve geldik..Şimdi de bana "içimizdeki şeyler"i anlatırken yorgunluk kahvesi içeceğiz..

İçeri geçip koltuğa oturdum.Sonra kahvesini ve çerezleri sehpaya koydum.Anlatmasını söyler gibi bakmaya başladım:

-Tamam anlatıyorum..Bak..Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama..biz insan değiliz..

-Ne!?

-Soru sorma ve beni dinle Damla.Bak biz insan değiliz..Biz ruhlarız Damla.Ruh...Nesilleri tükenmek üzere olan ruh kızlardan ikisiyiz..Belki erkeklerin nesli kalmıştır.Ama kızlarından sadece biz varız.Biz kaldık...Biz..Biz....Anladın mı?

-Evet...Evet anladım.

-Bembeyaz oldun...Korktun mu?

-E tabi insan değil ruh olmak korkutuyor...

-Haklısın...Eee Sen başla..Dünkü kızlar kimdi.?

-Hee onlar Sıla ve Duru..En yakın arkadaşlarım..Her zaman yanımda oldular...

-Çok yakın olmalısınız...

-Nereden anladın?

-Gülerek söylüyorsun da ondan.Çok güzel gülüyorsun bu arada...

-Teşekkür ederim, dedim gülerek.Ardından telefonu çıkarıp fotograflarimizı gösterdim.Onlara baktıktan sonra gülerek:

-Neden bu kadar tatlı bir kardeşim var?! diyerek kafamı tuttu ve göğsüne götürüp sarıldı..

Çok tatlı göründüğümüz konusunda kimseyle iddialaşmam..Öyle görünüyoruz bir kere.Aksini iddia etmeyin.Yok öyle bir şey.Zaten nadiren böyle mutlu günlerim oluyor.

-Benim ablam olduğun için çok mutluyum.

-Abla-kardeşten çok kanka gibiyiz bence..

-Haklısın..

-Yatalım mı?

-Olur..ben yatağını hazirlarim.

Gülümsedi ardından da kahve bardaklarını ve boş çerez bardaklarını mutfağa götürdü.Bende içeriye yatak kurmakla uğraştım.Ama ne yaptım ettim yatağa benzettim o kesin..Onun haricinde zaten yarın okul yok..

.....

Sabah okul alışkanlığından çok erken kalktım.Ablam mışıl mışıl uyuduğu için uyandırmak istemedim tabii.Sonra mutfağa yürüdüm.Kahvaltı hazırlamam gerekiyor ama bu işlerde pek iyi sayılmam.

Duru arıyor...

Aha benim gibi uyku mağduru biri daha...

-Alo?

-Alo? Uyandırdım mı?

-Yok uyanmıştım...

-Peki ablanı uyandırdım mı?

-Yaa of Duru.Hayır uyuyor.

-Hahaha..İyi bari...Nasılsınız neler yaptınız dün?

-Alışveriş merkezine gittik.Ona birşeyler aldık..Öyle..Bugün birşey yapmayız herhalde...

-İyi...İyi olun da..Sıla da uyuyor yaa..Ben direk uyandım.

-Biz uyku mağdurlarıyız...

-Yaa ne demessin..

-Neyse ben kapatıyorum..Sıla kalktı.Bilirsin sabahları moral %0 kalktığı için..

-Bilmez miyim..İyi hadi görüşürüz...

Telefonu kapattıktan sonra ufak çaplı bir şok geçirdim.Çünkü konuşurken mutfak tezgahının önünde ayaktayken kapattıktan sonra salonda koltukta bağdaş kurmuş bir şekilde kendimi oturur buldum.İçimdeki ruhlar..Sakin olun...

....

-Günaydın uykucu, dedim yeni uyanmış olan ablama..

-Günaydın, dedi gözlerini ovusturarak.

-İyi uyudun mu?

-Hiç uyumadığım kadar...

-Sevindim..Elini yüzünü yıka kahvaltıya bekliyorum..

-Tamam geliyorum..

.....

-Eline sağlık...Çok güze- öhöhöhöhö

-Helal helal...Ee o kadar hızlı yersen..

-Ellerine sağlık.

-Afiyet olsun.

-Bugün dışarı çıkacak mıyız?

-Bilmem çıkalım mı?

-Senin arkadaşların da gelsin..

-Duru ve Sıla mı?

-Ee tabi...Tanışmak istiyorum onlarla...

-İyi peki arar söylerim :)

.....
Devam edecek...