Ölene Kadar Benim Ol

#4

Karar verdim.
O adamı, o kadını ,o sahneyi unutup hayatıma devam edeceğim.
Annemde boşanır heralde.

Bu düşünceler geçerken Coğrafya dersindeydik. Hoca inat olarak beni kaldırdı.

"Defne hangi akarsu Akdenize ulaşır? "

"Imm. Hocamm. Şeyy. Sakarya. "

"Defnecim kafanı toparlamanı rica ediyorum. Göksu doğru cevaotı. "

"Peki hocam."

Teneffüs te yine o kas yanağına çarpıştım ve elimdeki kahveyi üstüne döktüm. Telaşla peçeteyi aldım.

"Şeyy ben çok özür dilerim."

Tam üstünü silcektimki ayağım taşa takıldı ve kas yumağının üstüne düştüm.

"Uff çok ama çok özür dilerim. İyi misin? "

Ben bunları söylerken herkes bize bakıyordu.

" iyiyim ama üstümden kalkan iyi olur çünkü herkes bize bakıyor."

"Haklısın" dedim.

"Okuldan sonra cafede buluşmaya ne dersin? Bu arada ben Can."

Tebessüm etti.

"Harika olur. Bende Defne."

"O zman görüşürüz"deyince bende "görüşürüz " dedim.

Böylece gizemli uşağı tanıdım.