Night Owl

FIFTEEN

Lexie Catalano

Przestałam czytać wiadomości o Justinie od czasu, gdy filmik z gazem pieprzowym trafił do sieci.Został usunięty z YouTube jeszcze w ten sam weekend, ale i tak był już wszędzie. Jedna ze stron dała temu tytuł J. WHISP CHCE DAĆ LIST STRIPTIZERCE. Nawet FIT TO PRINT dodało ten filmik. Nie rozmawiałam z Abby o tym, nie było nic do powiedzenia.Z lipcem za sobą, musiałam w końcu skupić się na życiu bez Justina. Do tego czasu, byłam w połowie pewna, że zmuszę go do tego, by wrócił do mojego życia, ale to był tylko sen. Nigdy nie zrobiły tego dobrze.Przejrzałam swoje zdjęcia z Justinem i zastanawiałam się kim on do cholery jest. Piękny mężczyzna. Nieznajomy. Kłamca. Globalny bestsellerowiec. Autor, którego podziwiałam od lat. Czy ja kiedykolwiek trzymałam go w swoich ramionach? Czy wspominam nasz wspólny czas? Niczym duch, odszedł ode mnie.Z nowym numerem telefonu otrzymywałam tylko wiadomości od rodziny.Moja nowa skrzynka mailowa jest pusta, nie licząc wiadomości od Claudii.Jak mówiła mama, Justin przejeżdżał czasami pod domem.Zastanawiam się co było w kopercie, którą Justin chciał wręczyć Abby. Oglądałam filmik tyle razy i nie mogłam tego znieść. Muszę przyznać, że wyglądał jak rękopis.Cokolwiek to było, leżało w kałuży przez minutę, podczas gdy Justin zachwiał się i po omacku zaczął tego szukać. Prawdopodobnie zniszczyło się to.I Justin...Mój piękny kochanek z kolanami i dłońmi na ziemi, nikt kto mógłby mu pomóc. Jego zamiary zapewne także się zniszczyły. Między nami był koniec, prawdziwy koniec.W pracy byłam pochłonięta zadaniami, które powierzyła mi Claudia. Nigdy nie chciałam przerw. Pracowałam bez przerwy na lunch, a potem przenosiłam się do domu. Gdy moje oczy zaczynały szczypać od ciągłego czytania, udawałam się na siłownię, gdzie biegałam na bieżni. Pustka wewnątrz mnie nie kurczyła się. Powiększała się do granic możliwości. Pewnego dnia myślałam nawet, że tego nawet nie będzie.Zrozumiałam to, jak ludzie oddalają się od siebie.Zrozumiałam jak niebezpiecznie jest, gdy człowiek staje się twoim całym światem. I jak bezsilni jesteśmy, by temu zapobiec. Nigdy mi nie zaprzeczaj, powiedział raz Justin. Jakbym miała wybór. Claudia podrzuciła manuskrypt na moje biurko pod koniec sierpnia.Rzadko zdarzało się, aby Claudia mi coś dawała; zazwyczaj sama musiałam się po to zgłaszać.Wzięłam go do ręki.SUROGATKA, brak autora.- Co to?- Rękopis - powiedziała oschle.Ugh. Tak, wiedziałam, że to rękopis.- Racja - powiedziałam. - Więc... dałaś mi to, abym przeczytała?- Taki jest pomysł - wspomniała. - Och... to lokalnej kobiety. Ona ma ten wspaniały zwyczaj nie podpisywać swoich rękopisów. Claudia pochyliła się i wskazała Jane Doe na dole strony.Patrzyłam na nią z niedowierzaniem. Kurwa, czy Claudia dała mi właśnie czytać rękopis jednego z jej autorów? To nie mogło być prawdą. To była prawdziwa praca agenta. - Claudia, ja...Uniosła dłoń.- Nie wyobrażaj sobie, że twoje zdanie jest tu istotne. Po prostu to przeczytaj. Potrzebuję potwierdzenia tego, co wiem już, że jest prawdą.Claudia wyleciała z pokoju.Okej. Potwierdzenie... potwierdzenie tego, co wiedziała, że jest już prawdą. To brzmiało fałszywie. Odwróciłam stronę tytułową na bok.Jedna z dwóch rzeczy musiała się tu dziać. Albo Claudia chciała sprawdzić mnie na nowym poziomie pracy (i nie wiem czy to miłe) albo Claudia rzeczywiście potrzebowała mojej opinii. Tak czy inaczej, miałam zamiar to przeczytać i nie pozwolić, aby moja głowa eksplodowała. Dwie godziny później nadal byłam w trakcie czytania rękopisu. Inne moje formalności odepchnęłam na bok. Zgarbiłam się na krześle, a nogi oparłam o biurko. Czytałam w tempie rekreacyjnym, wczuwając się w historię.

Surogatka opowiadała historię przyszłości Ziemi, gdzie za odpowiednią cenę, ludzie będą mogli uniknąć bólu. Egzaminy, rozwód, więzienie, niechlujne rozpady... dzięki Isaac Project.

Udałam się do biura Claudii.

- To - mruknęłam, a mój głos nie brzmiał normalnie. Claudia spojrzała na mnie morderczo.