Yadigar

3 bölüm(Xoşbəxtlik)

Düzəldildi.

Amil o gün xoşbəxtlikdən bütün gecəni yata bilmədi.Hər gecə talehini qınasada bu gecə özünü çıxacağı oyunda hiss edirdi.Amil artıq oyunda necə olacağını hansı tərəf onun bölgəsiydi hamısını yadına saldı.Bu fikirlərlə o gülümsünüb yatdı.

Səhər erkəndən durub əl-üzünü yudu.Tez paltarlarını geyinib bir kökə götürüb məktəbə yola çıxdı.Səbrsizliklə idman müəlliminin gəlməsini gözləyirdi.

-"Hə yenə tez gəlmisin."deyə idman müəllimə arxdan səsləndi.Amil arxasını çevirərək gülümsünüb dedi:

-"Necə olmalı idiki?"

-"Bilirdim tez gələcəyini ona görə məndə tez gəldim səni gözlətməyim dedim."

"-Çox sağolun"deyə Amil minnətdarlığını bildirdi.

-"Hazırsan oyuna?"

-"Mən hazıram desəmdə oyuna girən kimi həyəcandan özümü itirirəm."

-"Əsas şərtdə bax odu həyacanını basdırmalısan."

Danışa-danışa zala daxil oldular.Müəllim içərdən topu Amilin üstünə atdı .

-"Əgər bu topu sala bilsən deməli hazırsan-göz vurdu."

Amil topu səbətə atdı.Top səbətin içində fırlandı və çıxdı.Məyusluğu oxunurdu.

-"Narahat olma!Başaracaqsan mən buna əminəm."

-"Eh,mən özümə əmin olmadığım vaxtda siz necə əmin ola bilərsizki?"

-"Afərin...Əsas sən özün buna əmin ol.Özünü buna inandır sorası düzələn işdi."

-"Görəkdə"deyərək Amil məyus olsada təbəssüm etməyə çalışdı.

Amil yenə top atışlarını məşq etdi.Sonra dərslərinə girdi.Dərs bitəm kimi yenə məşq zalına gəldi.Lakin müəllim onu evə yola saldı.

-"Sən yeməlisənki güc toplayasan.Yeməyin ye sonra yenə gələrsən."

Amil qaçaraq evə getdi.Tələsik halda yeməyini yeyib yenə idman zalına gəldi.Amil məşq bitdikdən sonra evə gedib yemək yeyib dincəldi və sonra yatdı.

Digər bundan fərqlənmədi.Nəhayət həmin gün gəlib çatdı.

Amil gecə demək olar yatmamışdı.Ancaq oyunu düşünmüşdü.Amil həyacandan əsirdi.Yerindən tez qalxdış qurduqu zəngidə söndürdü.Çünki ona ehtiyac yox idi artıq Amil qalxmışdı.Əynini geynib əl-üz yumağa keçdi.Amil yeməyə oturdu.Ama nə yesin?Amil səhər yeməyini çoxda yemirdi.Amma bu gün ona çox enerji lazım idi.

Amil babasınında oyandığını gördü.

-"Hə?Gedirsən?"

-"Əlbətdə.Yeməyimi yeyim gedəcəm."

-"Nə yeyirsən?"

-"Vallah nə versən?Özüm bilmirəm nə yeyim"

-"Yaxşı ordan çayın altın yandır keç otur."

Amil babasınan səhər yeməyin yedi.Babasınan pulda alıb nənəsi yatan otağa keçib yanağınan öpdü. "Yat,anacan.Görüşənədək"-deyərək çantasın götürdü və evdən çıxdı.

Görüşəcəkləri yerdə heç kim yox idi.Amil saatına baxdı.Hələ 1 saat vardı vaxta.Oturub mahnılara qulaq asdı.Sevdiyi mahnıar çox idi.Tərzi rep idi amma nə bəyənsə qulaq asardı.Ayrı seçkilik etməzdi.

Yavaş-yavaş uşaqlar yığılmağa başladı.Görüşüb zarafatlaşdılar.Vaxt gəlib çatdı.Müəllim maşınla gəldi.

-"Hamı burda?"

-"Amil bədən olaraq burdadı.Ruhu uçub"deyə Emil dedi və güldü.

Uşaqlar hamısı Emilin gülüşünə qoşuldu.

-"Yaxşı.Minin-müəllim səsləndi."

Hər kəs öz yerini maşın gəlməzdən öncə təyin etmişdi.Hər kəs öz yerinə keçib oturdu.

Müəllim:-Qapını Bağla Şahin.Gedə bilərik artıq.

Maşın yola düşdü.Amildə qulaqcıqlarını qulağına taxraq xəyallara daldı......

****************************************************************************

Əziz oxuyucular verdiyiniz bir vote və rəy mənim və siz dəyərli oxucular üçün xeyirdi.Rəydə bəyəndiyiniz yerləri gördüyünüz əksikləri çəkinmədən qeyd edə bilərsiniz.İradlar üzümə qarşı deyilməsini sevirəm buna görə çəkinməyin.Oxumağa davam edin.Hələki vaxtım var bölümləri tez tez yazmağa çalışıram.İndidən minnətdarlığımı bildirirəm hər bir oxucuya.