Natsume Rasen's Pov
"Natsume," someone's calling my name. "Wake up, sweetie it's me, your Mom."
"Huh," I said. "Where the hell am I?" I asked to myself.
Dahan-dahan akong umupo, at napa-kunot ng noo ng maramdaman ko sa aking palad ang kakaibang tekstura ng damo. Iniharap ko ang aking kamay sa aking mga mata, ang liwanag kasi, kailangan munang mag-adjust ng mga mata ko sa liwanag na ito.
De javu... Iyan ang nararamdaman ko ngayon.
Medyo nasasanay na rin ang mga mata ko sa liwanag at unti-unti ng nagiging ma-ayos ang vision ko, hanggang sa may nakita akong babae sa liwanag na yun.
"M–mom," mahina at nanginginig kong sabi. I wanted to hug her, kiss her cheek, and tell her how I miss her, her, Dad and Kuya, but I can't.
Inilapit niya yung kamay niya para hawakan ako sa pisngi pero bigla ko na lang tinapik yung kamay niya papalayo sa mukha ko. Nagulat naman ako sa ginawa ko, para bang may kusang pagiisip ang katawan ko, ganun.
Pero ang hindi ko maintindihan ay yung nakangiti pa rin siya, yun nga lang malungkot.
( ^_^) ~~ siya, (ò ó ) ~~ me.
Napakagat na lang ako sa aking labi. "Why?" Galit kong tanong.
Kumunot naman ang kanyang noo sa sinabi ko. Hahawakan niya sana ulit yung mukha ko pero tinabig ko lang ang kanyang kamay at galit na tumayo.
"Bakit?! Bakit nakaka-ngiti ka pa ng ganyan?!!" Sigaw ko.
Tumayo siya, "Natsume," I cut her off.
"Don't call me Natsume!! Simula nung iniwan niyo ako, kinalimutan ko na rin ang pangalan iyan!!" I shouted, although ginagamit ko pa rin yang pangalan na iyan, Rasen ang tawag sa akin ng lahat.
Huhuhu, bakit niyo ako iniwan? Mommy, natatakot ako, natatakot ako.
"Please Natsume, let me explain..." Pagsusumamo niya.
"Di niyo ba alam na araw-araw akong umiiyak, iniisip kung bakit niyo ako inabandona?!!"
Shit lang kasi eh, sila ang dahilan kung bakit naging ganito ako. Kung bakit palagi—
"Natsume," pagpapasumamo niya.
Sisigawan ko na naman siya nung ma-alala ko yung sinabi nung babaeng naka-Astral Dress sa panaginip ko.
"Mayroong rason sa lahat ng mga actions ng tao."
"What I'm trying to say is, bago ka magtanim ng sama ng loob sakanila dapat alamin mo muna ang side nila kung bakit nila kung bakit nila ginawa iyon. Maraming tao ang nagkakamali dahil nabulag sila sa matinding galit sa puso nila."
"Tch," napangiwi ako ng may biglang pumitik sa ulo ko. Napaluhod ako at hinawakan ang ulo ko.
Ang sakit! Parang binibiyak ang ulo ko.
Galit, poot, lungkot, ang mga nagetibong nararamdaman mo ang siyang magiging dahilan ng pagka-sira ng Magic World. Boses ng isang lalaki, nakakatakot ang himig ng boses niya.
"Natsume, are you a'right?" Nag-aalalang tanong niya sa akin.
Lumuhod siya kaya naman magka-tapat yung mukha namin.
BINABASA MO ANG
B.A.B.E.L. Academy: Battle of the Gods
Fantasy"Traitor, I'll make sure you'll regret for killing my Family, your own Family!" I pointed my sword at him, and stare him directly to his eyes. "I, Natsume Rasen will make you feel remorse for what you've done." ~~This is a work of fiction. The chara...
