Üç gecedir uyku uymuyordum.Gece nöbetindeydim . Zaten uyku haplarım olmadan artık uyuyamıyordum o ayrı konu . Üçüncü gecenin sabahı arkadaşım Elif beni aramıştı. Çok acil işinin olduğunu gündüz kendisinin yerine çalışmamı istiyordu . Oda benim yerime gece bakıcaktı . Elif'i çok sevdiğim için kabul etmiştim. Sıcak bir nescafe alıp koridorda yürürken aniden çığlık sesleri duymaya başladım . 'Doktor yokmu ! Doktor yokmu ! Elimde ki nescafeye yere fırlatıp koşarak acil bölümüne ilerledim .
- Çekilin ben doktorum nesin var ? derken. Karşımda kanlar içinde yatan kişinin Cenk olduğunu görünce. Ellerim ve ayaklarım buz kesmişti. Uykusuzlukdan ve yorgunlukdan Cenk'i görüyordum değil mi ? Tabi canım tamamen uykusuzlukdan . Gözlerimi kapadım derin bir nefes aldım . Tıpkı o gün ki gibi gözlerimi açtığımda karşımda Cenk vardı. Tek fark o eski Cenk değil , sevdiğim adam değildi ? Dona kalmış bir şekilde ona bakıyordum.Taki Cenk'in arkadaşı olan bey efendi ; Ne biçim doktorsunuz siz , diyene kadar ! Kendime geldim . Napmam gerekiyordu ? Can çekişmesini izlemem mi ? yoksa onun tutmayı başaramadığı ellerle onu dünyaya döndürmem mi gerekiyordu.? Yeminim vardı . Asla insan ayrımı yapmam gerekiyordu . Bunu düşünerek hareket ettim . Ellerime hızlıca eldiven giydim ve kalbini dinledim . Bu kalp beni hiç mi sevmedi ? hiç bir kere olsun bile benim için atmadımı ? İçimden bırak bu düşünceleri görmüyormusun adamcağız ölüyor birşeyler yap diye doktorluğum beni dürtüyordu . Adamcağız öylemi ? Neresi adam bunun ? kendisini deli gibi seven kadını çocuğunu taşıyan bir kadına ihanet eden pisliğin tekiydi ellerimin arasındaki soğuk duran beden . Herşeyi unuttum bir an . Nesi olduğunu sordum . Taksimde bir bardan çıkarken kavgaya karışmış ve bıçaklanmıştı . Sakin kalmaya çalışarak , ellerim titreyerek onu tedavi ettim. Ne olucaktı şimdi ? beni yaşarken öldüren adamı ben ise yaşatmıştım . Evet kendimden o an tiksindim ama yapmak zorundaydım benim işim buydu. Onu tedavi edip evime gitmiştim . Kıyafetlerimle duşa girdim. Ve dizlerimin üstüne çöküp ağlamaya başladım. Evet seviyordum onu . Hala seviyordum ne yazık ki ! Duştan çıktım ve aynanın karşına geçtim. Akan makyajlarımla bütünleşmişti gözyaşlarım. Kendime bakıp acıdım acıdıkça ağladım. Hani ben babamın güçlü kızıydım ! nerde o güçlü kız ? bir erkeğe yenilmişmiydi. Ne zaman gelicekti kendine ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boğazımda Ki Sızı
Krótkie OpowiadaniaHerkesin kendine göre bir hikayesi vardır aslında kiminin ki saçma sapan kiminin ki kırılmış kiminin ki ise beklediğinden tamamen farklı ...
