Zella

Zella1.4

Herkese merhabalar!Bölüme başlamadan önce küçük bir duyuru yapmak istedim,öncelikle  bu bölümü ithaf ettiğim kişi @/smyryy'nin Siyah Kuğu adlı kitabına bir göz atarsanız çok sevinirim!Oldukça güzel,akıcı bir kitap,herkese tavsiye ederim.Biraz destekten ne gibi bir zarar gelebilir ki?

Onun dışında da,Zella'yı her ne kadar kendi hayatımdan "esinlenerek" yazmayı sevsem de ne dikkat çekiyor,ne okunuyor, ne de okunuyor. Her ne kadar klişeleştirmek istemesem de,sanırım okunmasını fazlaca istediğim için o tarz bir şeyler yapacağım.Uzzzuuuuunca bir zaman atlaması olacak,çoğu şey hatta her şey ilk birkaç sayfadan sonra değişecek.

Multimedyadaki de o uğraşlardan,ölüm diyetlerinden sonra zayıflayan,fakat hala biraz tombiş kalmış Zella.3 yıl aradan sonra 19 yaşındaki hali bu.Ama bu hali bile fetüs gibi bir şey,ilerideki bölümlerde çok daha fazla değişecek.

Bölüm şarkımız ise Zella karakterinin ta kendisi Halsey-Ashley Frangipane-'den Gasoline.

Bu değişim konusundaki yorumlarınızı bekliyorum!

***

3 YIL SONRA-ŞİŞKOLUKTAN KURTULMA REHBERİ(yeni adıyla Kaçış Defteri)

Şey,merhaba defter.Şuan 6. deftere başlıyorum demeyi çok isterdim ama,maalesef.Gerçekten tam 2 yıldır yazmadığıma inanamıyorum.Yazamadım defter,özür dilerim.Bırakmaya karar verdiğim gün bütün defterleri baştan okudum ve saatlerce ağladım,"Daha fazla umutsuz hayatımı yazmaya devam edemem." diye düşünüp bıraktım.O günden sonra ciddi ciddi zayıflama kararı aldım.Bir gün gelir de kaçmaya karar verirsem diye biriktirdiğim paraları anneme yalvara yakara açtırdığım kredi kartına yükletip internetten her türlü zayıflama çayı,ilacı, kısacası zayıflamaya yardımcı olan ne varsa hepsini aldım.Zamanım olduğu her dakika sitedeki fitness salonunda koşuya gittim,hava sıcak olduğu zamanlar bahçede koştum.Bir de,bu vesileyle sevgili yaptım defter...Tombik Zelal zayıflama uğruna fitness salonunda göt-göbek bıngıl bıngıl bir de vıcık vıcık terli koşarken sevgilisi oldu birden bire.Siteye yeni bir çocuk taşınmış,ilk tanıştığı kişi de ben oldum zavallının.Sonra her fırsatta beraber saatlerce spor yapınca yakınlaştık ister istemez.Sonra bir gün şu lanet titreme makinesinin üstünde götümü titretirken yanıma geldi,elimi tuttu, "Sana aşık oluyorum sanırım Zelal." dedi.Ben tabi şaşırdım,"N'olmuş n'olmuş?" diyebildim.Sonra da "Emin misin yalnız?Şişkoyum ya ben birazcık?" dedim.Salak ne yapacağını şaşırdı, ben tombiş seviyorum dedi.O zamandan beri de beraberiz zaten.2 yıl olmak üzere.

2-3 kere hastanelik olmama rağmen o çaylar ve ilaçlar işe yaradı, tam 10 kilo onlar sayesinde verdim.İlaçları bıraktıktan sonra ise sadece sporla 5 kilo daha verdim.Kütle-vücut indeksine göre şuan tam ideal kilomda olsam bile 5 kilo daha fazlam var,hala tombişim yani.

Bunların hepsini geçtim defter,cover videoları işi iyice büyüdü,YouTube'daki videolarımdan birkaç tanesi 2 milyon izlenmeye,kanalımdaki abone sayısı ise 300,000'e ulaştı.

Hüzünlü,Türkiye'deki hayatıma geri dönecek olursak,Uzay denen çocuğu tamamen unuttum.Hatta birkaç kere karşılaştık,ama selam bile vermedim.O rüya her şeyi bitirdi sanırım.Ekin denen çocuk ise ona onu sevdiğimi söylediğimde beni "Ama sen şişkosun" diye reddettiğinden beri ondan nefret ediyorum.Ama kendisi kilo verdiğimi gördüğünden beri mesajları durmuyor.

Annem ve babamla hala canım-cicimli değiliz ama onların yokluğunu çok fazla hissettiğim için karşıma alıp 2 saat boyunca konuştum ve biraz da olsa düzeldik.En azından birbirimizden nefret etmiyoruz.

Defter,lise bitti!Ailen genetik mühendisi olayım diye ne kadar yalvarsa da,puanım tuttuğu halde reddettim,çünkü benim istediğim tek şey müzik.O yüzden Los Angeles'taki  AMDA'e başvurdum -The American Musical and Dramatic Academy- ve kabul edildim! Ben!Sonunda!Lanet olası!Türkiye'den!Kurtuluyorum!Üstelik tek başıma da olmayacağım! YouTube coverlarım sayesinde tesadüfen tanıştığım resmen ruh ikizim olan,1-2 kere görmüş olmama rağmen en yakın arkadaşım olan Hera'yla gidiyoruz.O farklı bir okulda okuyacak ama olsun,aynı evde kalacağız ve yıllardır dilediğimiz hayatı yaşayacağız sonunda!

Bu 3 ay Türkiye'deki son zamanlarım olduğu için biraz hüzünlenmedim değil aslında.Tabi ki bu sefil şehri özlemeyeceğim,ama ailemi,kardeşimi ve 2 yıllık erkek arkadaşımı bırakacak olmak beni biraz üzüyor.

Rüzgar o kadar iyi bir insan ki,defter, beni gerçekten sevdiğini hissettiğim ilk insan diyebilirim.Gece evden sıvışıp havuza girmelerimiz,beraber terden iğğğğrennç kokana kadar koşmalarımız,içtiğim ilk bira,ilk öpücüğüm,babamla tanışan ilk karşı-cins akranım.Kısa bir sürede bütün dünyam olmuştu neredeyse.Onu bırakmak beni üzecek üzmesine ama,hayallerimin peşinden gitme fırsatını bir kenara atamam,özellikle aşk için asla.Rüzgar'ı sevmeme rağmen ben aşka inanmıyorum defter,bir ara aşkı din olarak gören kız şimdi bu kelimeyi sesli bile söyleyemiyor.

Uykum geldi defter.Sanırım uyuyacağım.Neredesin diye soracak olursan eğer,Amerika'ya giden uçaktayım.Aileme söylemeden uçak biletini birkaç gün geri aldırdım,bilirsin,veda konuşmaları pek benlik değildir, o yüzden aileme ve Rüzgara uzunca mektuplar yazdım,kardeşimi uyandırmadan alnından öptüm ağlayarak, en çok onu bıraktığıma üzülüyorum hala.Onu da alacağım yanıma en kısa zamanda.Valizimi zaten heyecandan 2 hafta önceden hazırlamıştım.Dün gece annemler uyurken de gizlice bir rock-shop'tan aldığım boyayla saçlarımı maviye boyadım.Evet defter,yıllardır yapmak istediğim çılgınlığı Los Angeles'a gitmeden bir gece önce yaptım.

Daha okulumun açılmasına 3 hafta var.Ama oradaki evimiz zaten eşyalı olduğu için ailemden habersiz gitmem sorun olmadı.Belki beni özlerler,ne dersin?

Uçağa binmeden önce,telefonumu kapatmama saniyeler kala Ekin ve Uzay'a mesajlar attım,onlardan ne kadar nefret ettiğimi,bu ülkeden siktir olup gitmek üzere olduğumu ve egolarını kollarıyla beraber götlerine sokup sürahi gibi gezmelerini umduğumu söyledim, ve buna benzer birkaç küfür daha.

Şimdi ise,yerden metrelerce yüksekte,masmavi saçlarım,İzmit'te asla giyemeyeceğim kıyafetlerim ve yanımda uyuklayan en yakın arkadaşımla,dilediğim hayata kavuşmama saatler kala, yavaş yavaş gözlerim kapanıyor defter.İster heyecandan de,ister korkudan ya da mutluluktan.

Gözlerimi açtığımda kendimi evde bulmaktan o kadar korkuyorum ki,bunların gerçek olmamasından.

Ama eğer bunların hepsi gerçekse,gözlerimi açtığımda gerçek,yeni evimde,ait olduğum yerde bulacağım kendimi.Yeni insanlar,anlayışlı,kabullenici arkadaşlar,sahil kenarında bir ev ve yepyeni bir hayat.Üstelik müzik yapabileceğim okul ve beni en mutlu eden şey geliyor defter,yıllardır hayalini kurduğum şey,mavi saçlar!