SuMinx2 : Sanırım sen her şeyi içine atıyorsun. Değişken ruhunun başka bir açıklaması olamaz. İnsanlara gerçekten mutluymuşsun gibi gülümsüyorsun, ama onlar senin gözlerindeki endişeyi,korkuyu ve mutsuzluğu farkına varamıyorlar. Çok iyi bir oyuncusun. Fakat seninle aynı yollardan geçmiş biri olarak ben bunlara kanmam. İçine atıyorsun tüm dertlerini ve sebze ekmiş gibi özenle büyütüyorsun. Daha sonra patladığında çevrendeki kimseyi bulamıyorsun. Çünkü sen de benim gibi yalnızsın.
SuMinx2 : Ama ben bütün anlarında yanındayım. İyi ya da kötü. Sen farkında olsan da olmasan da.
SuMinx2 : Şimdi ise bir lunaparkta tek başınasın, ama yine de mutlu gözüküyorsun. Beklediğin biri mi var ?
Genç kız, çocuğu takip etmiş olduğu lunaparkta bir süreliğine göremeyince korktuğunu hissetti. O kadar yolu çocuk için gelmişti, ancak şimdi o ortalıkta yoktu. Eğer Jimin'i gözden kaybederse veya başka bir kızla buluştuğunu görürse babasının göndermiş olduğu paralar boşa gidecekti.
İşinden yeni ayrılmıştı ve evinden oldukça uzakta olan bu lunaparka gelmek için ayrı, giriş için ayrı para ödemişti ve önemseyemeyeceği kadar az bir miktar değildi.
SuMinx2 : Ya! neredesin ? Tanrı aşkına nereye kayboldun ?
Bir süre geçtikten sonra sadece 'görüldü' yazısını gördüğünden kırılmıştı. Şimdi ne cevap alıyor ne de onu görebiliyordu.
"Buradayım ve bir yere kaybolmadım."
Genç adam mükemmel gülümsemesini genç kıza sunarken elindeki iki dondurmadan birini karşısındakine uzattı.
"Senin için aldım. Buraya kadar geldiğine göre güzel bir gün geçirmeliyiz değil mi ?"