Medya'da Emre :)
Uzun zamandır böyle keyifli bir kahvaltı yapmamıştım. Her şey çok güzel, rüya gibi...
Güzel bir kahvaltıdan sonra salona geçtik Emre, Yasin, Mert ve Poyraz eskilerden konuşup kahkaha atıyorlardı. Belli ki çok özlemişlerdi birbirlerini. Bende onları böyle görmeyi özlemiştim. Onları izlerken hem eğleniyor hem de duygulanıyorum.
Eda "Kahveler hazır."diyerek elinde tepsiyle yanımıza geldi.
Kahvelerimizi içerken Mert " Poyraz şimdi nerede kalıyorsun?" diye sordu.
"Şimdilik bir otelde kalıyorum ama en kısa zamanda bir ev bakacağım."dedi Poyraz.
Yasin aklımı okumuş gibi "Ne ev bakması, burası ne güne duruyor?! Burada kalırsın. Hem odan ve eşyaların bıraktığın gibi duruyor."dedi.
Eda "Evet Yasin haklı, daha fazla ayrı kalmayalım birbirimizden."
Poyraz Eda'ya gülümsedikten sonra "Bende istemiyorum sizden daha fazla ayrı kalmak. Ama hazır mısınız hepiniz beni yeniden aranızda görmeye?" diyerek bana baktı.
Benim ne düşündüğümü merak ediyordu. Gözlerinin içine bakarak "Sensiz geçen zamanı telafi edebilmek için bizden bir dakika bile ayrı kalmaman gerekiyor. Tabi sende bizsiz geçen zamanı telafi etmek istiyorsan."dedim biraz imalı, tebessüm ederek.
Poyraz "Haklısın Mavi bir dakika bile ayrı kalmak istemiyorum."dedi muhteşem gülüşüyle.
Gülüşü bulaşıcıydı sanki, benim de yüzüme çocuksu bir tebessüm yerleşmişti.Bir süre öyle kaldık. Sessizliği Eda bozdu "Tamam o zaman anlaştık burada kalıyorsun."
"Anlaştık." dedi Poyraz.
Mert "Hadi o zaman gidip otele eşyalarını alalım."dedi.
"Hemen mi?" dedi Poyraz.
"Evet hemen. Mavi'yi duymadın galiba?" dedi beni işaret ederek.
Mert'e gülümsedim. Poyraz bana baktı. "Evet duydum. Gidelim o zaman."dedi gülümseyerek. Poyraz ve Mert otele gitmek için kalktılar. Ben de kapıya kadar yanlarında gittim. Poyraz'ın yanımdan bir dakika bile ayrılmasını istemiyordum. Sanki yanımdan ayırırsam ortadan kaybolacakmış gibi geliyordu.
Ben arkalarından bakarken Mert dönüp "İstersen sende bizimle gel."
"Bilmem ki." dedim fazla hevesli gibi görünmemeye çalışarak.
Poyraz gel der gibi gözlerime bakıyordu. Mert "Hadi kızım ya ne yapacaksın evde akşama kadar."
Poyraz'ın bakışlarına ve Mert'in gel demesine daha fazla dayanamayarak "Tamam geliyorum. Ama biraz beklemelisiniz üstümü değiştirmeliyim." dedim.
Mert "İşte şimdi yandık." dedi. Poyraz gülümsemişti.
"Yanınızda pijama partisine gidecekmiş gibi dolaşan bir kız istemiyorsanız sızlanmayı bırakmalısınız." dedim gülerek ve odama koştum.
Hemen pijamalarımı çıkartıp dolaptan çıkardığım dar kotu ve bol tişörtü üstüme giyip saçlarımı taramak için banyoya geçtim. Saçlarımı toplamakta kararsız kaldım. Sonunda açık bırakmaya karar verdim. Aynaya baktım yüzüme bir şey sürmelimiydim? Hayır gerek yoktu sadece dudaklarıma bir parlatıcı sürdükten sonra spor ayakkabılarımı giyerek dışarıya çıktım.
Poyraz beni görünce gözlerinin içi parladı. Neden bu kadar şaşırdı anlamamıştım.
Mert "Çok şükür çıkabildin." dedi.
