Beraber tombala oynuyoruz ve şahane eğleniyoruz . Anlatamam . Sonunda Yaren sıkıldı ve değişik şeyler yapalım dedi. İlke de şakasına evin arkasındaki dağdaki terkedilmiş eve gidelim dedi ve güldü. Ama sadece o güldü. Galiba birilerinin kafasına gitmek yatmıştı. Annemgile
biraz dışarı çıkmak için izin istedik.
Başta izin vermediler ama daha sonra büyük olduğumuzu düşünüp izin verdiler . Yanımıza her şeyi aldık .Yemekler , yedek pil ,el feneri...
Her şey ... Küçüklük hayalimizdi o eve gitmek ama hep yarı yolda korkup koşa koşa dönerdik.
Ve başladık yola ... Yolun yarısına gelmiştik ama bu kez 5 yıl önceki günler gibi geri dönmedik. Ama içimizdeki adrenalin artmıştı . Taşları , otları geçtik ve sonunda eve 20 m kaldı çok heyecanlıydık ama bir türlü cesaret edemedik. Olmuyordu işte bizi o evden uzaklaştıran bir şey vardı. O arada havlama sesi geldi ve biz koşa koşa uzaklaştık aynı eski günlerdeki gibi ama bu sefer çok yaklaşmıştık diğer sefer olacaktı. Emindimmm.
1 saat sonra yeniden karar aldık ve gittik işte ev 10 m önümüzdeydi ve taş attık ses gelmedi . Bundan olmalı ki kuzenlerce eve kimin ilk gireceğini kararlaştırmak için kura çektik ve kurada ben çıktım.İşte eve gidiyorum Şans Dileyin....
