Midnight Nightmare // JiHope

0.1

Koyu kahverengi saçları ve şeytani gülümsemesiyle yanıma yaklaşıyor. Ben ise kıpırdayamıyorum bile. Ayak sesleri yanıma her yaklaşışında artıyor ve daha da yükseliyor. Yüzümüzün arasında bir kaç santim kala duruyor ve korkutucu gülümsemesi yüzünden siliniyor. Birden bire bulunduğumuz ortam değişiyor ve cızırtıyla yanıp sönen bozuk bir lambanın aydınlattığı uzun bir koridorda buluyoruz kendimizi. O gözlerini bir saniye olsun gözlerimden ayırmazken ben korkuyla etrafı inceliyorum. Korkmuş yüzüm onu neşelendiriyor olmalı ki ürkütücü gülümsemesi tekrar yerleşiyor yüzüne. Bundan sadistçe bir memnuniyet duyuyor.

Benim gözlerim ise gülümsemesine takılıyor. Nasıl bir şeytan bu kadar güzel gülümseyebilir?

Ve ardından her yer kararıyor , o ise ortadan kayboluyor. Ben önümü dahi göremezken kulaklarımın patlamasına yetecek kadar yüksek sesli bir çığlık duyuluyor. Ellerim refleks olarak kulaklarıma giderken korkuyla nefes alıp veriyorum. Bu ses o kadar korkunç geliyor ki kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissediyorum. Ve ardından melek yüzlü şeytan tarafından boşluğa çekiliyorum..

---

Korkuyla açtığım gözlerimle beraber yatakta doğruldum. Terden ıslanmış kızıl saçlarımı elimle geriye doğru attım ve gördüğüm kabusun etkisinden sıyrılmak için kafamı iki yana salladım. Son 3 haftadır aynı kabusu görüyordum. Aynı kişi, farklı eziyetler çektiriyor ve ardından çığlıklar eşliğinde beni boşluğa sürüklüyordu. Artık yorulmuştum. Her gece korkuyla uyanıp bir daha uyuyamamaktan çok yorulmuştum. Saat sabahın dördüydü ve benim sekizde işe gitmem gerekiyordu. Sadece 4 saat uyuyabilmiştim ve uykum vardı. Ama uyumayı denesem uyuyamayacağımı biliyordum. Bu yüzden boşa zaman öldürmek yerine telefonumu elime aldım. Ekranı açar açmaz ne zaman indirdiğimi hatırlamadığım bir uygulamadan mesaj geldi.

imyournightmare : Bana yardım et