Midnight Nightmare // JiHope

0.5

Bu seferki kâbusum diğerlerinden farklı oluyor. Bu sefer hissettiğim tek şey acı. Yoğun bir acı. İç organlarım parçalanıyormuşçasına acı çekiyorum ve o, sadece kahkahalarla beni izliyor. Elindeki voodoo bebeğine sapladığı iğneler ve çeşitli aletler ölmek için yalvarmama sebep olurken onun tek söylediği 'bunu sen istedin Park Jimin' oluyor.

Yavaşça yanıma yaklaşırken ben çektiğim acılardan dolayı ıslanan gözlerimi kırpıştırıyorum ve karnımı tutarak ayağa kalkmaya çalışıyorum. Tek istediğim ondan kaçmak oluyor. Ama o, bebeğin ayağına iğne batırıyor ve benim acıdan çığlık atmama sebep oluyor.

Ben yerde ağlarken yanıma geliyor ve yüzünü yüzüme yaklaştırıyor.

"Hadi ama Jimin, çabuk pes ediyorsun. Bu hiç eğlenceli değil."

Acıdan dolayı sesini bile zar zor duyuyorum. Ve o, hayran olduğum gülümsemesiyle parmaklarını yüzümde gezdiriyor ve kızıl saçlarımı geriye doğru atıyor.

"Terlemişsin Jimin, hasta olabilirsin."

Amacını anlayamıyorum. Bir an bana acı çektirirken hemen sonra bana iyi davranıyor ve ben bunun nedenini anlayamıyorum.

---

ineedsleep : Seni engellediğim günden beri kâbuslarım daha korkunç bir hal aldı.

ineedsleep : Bana ne yaptın böyle?

imyournightmare : Sana bir şey yapmadım Jimin

imyournightmare : Her şeyi sen kendin yaptın

ineedsleep : Ne demek istiyorsun? ✘

ineedsleep : Hey ✘

ineedsleep : Engelledin mi? ✘

ineedsleep : Lanet olsun! ✘