Chapter 5
[ Sopia's POV]
"Pia, ang tahimik mo, may problema ba?" - Joevi
Nagulat naman ako ng bigla niya kong tawagin, lumilipad na naman ang isip ko.
"Ah, wala. May bigla lang akong naalala". I smile to them na parang walang problema.
"Sure ka? Hindi mo naman kaylangan maglihim eh, masyadong halata. Stress na stress ka." - Kylie
"Pia, makikinig kami. Sige na kwento mo na. Wag mong sarilinin yan. Grumaduate lang tayo from college pero hindi ibig sabihin pati friendship naten grumaduate na din." - Geraldine
"Diba dapat walang sikreto?" - Mimi
Napangiti lang ako ng pilit. Alam na alam talaga nila kapag problema ako.
They are my Amiga's, amiga sa kalokohan, sa saya, sa paggala, sa pagcutting, sa pagkain, pagsimangot, at pagiyak. Classmates kami nung college, 1st year college to be exact. Iba-iba kami ng major pero naging classmates kami sa mga minor subjs.
Click na click nga kami agad, unang kita at pagiging seatmates pa lang. Alam na alam ng bawat isa kapag may problema ang isa samen, kaya hindi nakakapagtaka kung mapansin nilang may mali man saken.. Since nung grumaduate kami, we make sure na once a month meron kaming isasave na araw para makapagbonding kami.
Hindi ko na din kayang sarilinin to eh. Isang buwan na din naman .. I just need them now, I need my friends..
I took a deep breath and look at them.. All eyes on me..
"Carl and I .. Broke up last month.." Tumingala ako dahil alam kong papatak na ang luha ko.
"ANO?!" - Silang apat
"Wala na kami. Iniwan na niya ko." At ayun tuluyan na ko napahagulgol.
"Pia.." - Kylie.
She sit beside me, and hug me. Ganun din si Ghe, Mimi and Joevi.
"Tell us, bakit? Anong naging problema?" - Mimi
"Sopia naman! Bakit sinarili mo yan ng isang buwan. Nandito kami ohh.. Sasamahan ka namen sa problema mo!" - Joevi
Hindi na niya naiwasan pang sumigaw, alam ko nagaalala sila saken.
"S-sorry. Alam ko naman na nandyan kayo, I was so helpless. Hindi ko alam kung pano sasabihin."
"Ok lang Pia, pero ngayon nandito na kami. Hindi kana mag-iisa." - Joevi
"Ou nga Pia, makikinig kami sayo. Sige na, kwento mo na para naman mabawasan yan kinikimkim mo." - Geraldine
I wipe my tears and breath deeply..
***
[ Flashback 1month ago ]
Pumunta ko sa bahay nila Carl, para makausap siya. 2weeks na kong nagtetext at sinusubukan kong tawagan siya pero kinacancel niya lahat ng tawag ko.
Sakto naman na palabas na siya ng gate, nagulat pa ata siya nung nakita ako. Kaya ako na ang unang nagsalita.
"Babe, can we talk?"
"Sige. Tungkol saan ba?"
Alam kong may kaylangan akong malaman, tungkol sa nararamdaman kong kakaiba araw-araw. Kinabahan akong bigla na parang nanghihina, sumasaket yung dibdib ko, naiiyak ako sa hindi ko malaman na dahilan ..
Alam kong may mali, alam kong may nangyayari na hindi ko alam .. I have no choice kundi gumawa ng kwento, dahil yun ang nararamdaman ko ..
"Tungkol saten? Narinig ko kasing naguusap yung mga kaybigan mo, sabi mo daw break na tayo.."
