Karanlık Kabuslar

-4-

Sabah alarmın yüzünden uyandım hemen lovobaya gittim. Elimi yüzümü ve dişlerimi fırçaladım çok olmasada rimelimi, göz kalemimi ve parlatıcımı sürdüm. Odamda formalarımı giyindim saçımıda düzleştirdikten sonrada telefonumu ve çantamı alıp aşşağıya indim. Babam kahvaltıyı hazırlıylrdu.
- Vay be babama bakın hahah
- Ne var neye gülüyorsun iyilik edelim dedik
- Tamam bende yardım ediyim yoksa geç kalabilirim (bazı kişiler geç kalmamamı istiyor)
- Tamam gel bakalım
Babam hazırlıyor ben masaya koyuyordum. İşimiz biter bitmez sandalyeye oturup kahvaltımızı etmeye başladık. Ben her şeyimi alıp babamla beraber çıktım babam benide bıraktı. Bizimkiler bana bakıyordu Kereme'e baktığımda orda yine o grubuyla oturuyordu. Bana bakıp göz kırptı bende fazla olmasada küçük bir gülümseme attım bizimkilerin yanına gidip.
- Ee bensiz nasıldı
- Çok kötüydü be kanka kimse atarlanmıyodu bize ve Kerem'e
-Savaş!
- Ya ama kanka çocuk doğru söylüyor
- Tamam tamam Atarlıyım ben
- Sonunda
Hep birlikte güldükten sonra sınıfa çıktık ben yine o Gıcıkla oturmak zorundayım bakalım bugün bana ne süprizi yapıcak Gıcık dememinde sebebini öğrenicek beyfendi. Ben sınıfa tam girecekken Ebru hoca çağırdı beni.
- Bugün nasılsın Melek ?
- İyiyim Hocam siz nasılsınınız ?
- Bende iyiyim dün baban ardıda biraz konuştuk hem görür müsün böyle şeyler
- Evet hocam hep görüyorum
- İstersen 2 tenefüste her gün yanıma gel dertleşelkm psikoloğun olurum ne dersin ?
- Aslında olur babam ne der ki ?
Biz Ebru hocayla konuşurken sınıfa Kerem girdi ve bana yine göz kırpmıştı. İçimden çok gülümsüyordum ve azda olsa dışarıya o gülümsemelerimden çıkmıştı.
- Neye gülüyorsun bakalım
- Hiç yok bi şey
- Hm tamam tamam gençler işte
Onada gülümsedikten sonra
- Tamam 2. Tenefüste görüşürüz bakalım baba olayınıda biz babanla konuştuk sana bıraktı
- Peki o zaman görüşürüz hocam
Sınıfama gorerken Ebru hocamın ne kadarda anneme benzediğini fark ettim. Ama annem olamayacağını biliyordum annem bizi bırakmıştı onu düşünmek istemiyorum. Sınıfıma girer girmez sırama oturdum. Kerem bizimkilerle konuşuyordu onları bölmeden sırama oturdum. Hala Ebru hoca' nın anneme nasıl benzediğini düşünüyordum. Kerem'in seslendiğini duymadığım için ona cevap veremedim o sırada da hoca geldi zaten hoca ders anlatıyordu ama ilk defa derse konsantre olamıyordum. Kerem her saniye bana bakıyordu. Zil çaldığında Ebru hoca'nın yanına gitmem gerkiyordu ama Kerem beni bir yere götürüyordu. Bir ağaç ev mi ? Ama çok güzelmiş.
- Beni takip et
- Neden buraya geldik ?
- Sadece beni izle soru yok
- Sen benim sorularuma vevap vermiyorsan bende gelmem
- Off asıl Gıcık sensin. Söyle bakalım neden bana Gıcık diyorsun ? 
- Çünkü Gıcıksın ve hep sana Gıcık diyeceğim sen bana nasıl Atarlı diyorsan bende sana Gıcık diyorum
- Peki Atarlı. Buraya konuşmak,huzur ve rahatlamak için geldik.
- Yanlız ben Ebru hoca' nın yanına gidicektim o ne olacak ?
- Hım sorun etme ne diyorum rahatlamak için geldik aynısını ona da diyebilirsin anlayışlı birisi bende her 2. Tenefüs onun yanın gidiyorum o gün geç gelmemin sebebi ise oydu.
- İkimizde aynı anda gidicez yani
- Evet tamam hadi yukarı çıkalım
-  Tamam
Yukarı tırmandıkça daha da güzelleşiyordu ağaç ev. En sonunda bir yerde durup oturduk bir koltuğa.
- Ne gibi kabus görüyorsun ?
- Ben karanlık bir koridorda yürüyorum. Arkamdan da ayak sesleri geliyor ben arkamı döndükçe sesler daha yakın geliyor ben önüme dönünce arkamdan birisi brnim ağzımı kapatıyor ama ben bağıramıyorum işte beni bir sandalyeye oturtuyor. Önümede annemi ve bir erkeği getiriyor. Annemi hep Ebru hocaya benzetiyorum o yüzden sana cevap veremedim bugün onu düşünuyordum. Erkeğin yüzü gözükmüyor ama onu bulucam bulmam gerekiyo belki o da böyle kabuslar görüyor.
O sırada gözümden bir yaş iniyor.
- Annen nerde ki ? Anlatmak istiyorsan tabi ki
- Nedense sana güveniyorum Kerem ve sana her şeyi anlatmak istiyorum. Annem ben 6 yaşındayken filan gitti bizi terke etti.
O sırada hüngür hüngür ağlıyordum. Kerem benim saçlarımı okşuyordu bende onun omzuna kafamı koymuştum anlatmaya tam devam ederken.
- İstersen anlatma Melek
- Sen bana ne dedin rahatlamak için burdayız
- Tamam tamam rahatlayabilirsin. Merak etme benim yanımda güvendesin
- Saol beni gerçekten çok rahatlatıyorsun ben en iyisi devam ediyim. İşte akşam beni öpen birisiyle uyanıyorum. Annem:
- Kızım sen uyu ben öylesine seni sevdiğim için öpüyorum korkma ben senin yanındayım
Ben hemen uyumaya devam ediyorum bir süre sonra babamların yanına gidiyorum. Yatağın üzerinde kimse yoktu sadece babam vardı o da çok ağlıyordu bir mektup okuyordu.
" Canım sevgilim ve canım kızım bana şuanda çok kızgınsınız biliyorum ama en sonunda önünüze çıkma cesaretini bulucam ve size her şeyi anlatıcam. Size tek bir şey söylüyorum. Zorunda kaldım beni anlamanızı istiyorum şuan olmasada daha sonra. Sizi çokkk seviyorum
Annen ve karın"
Yazıyordu zaten o zamandan beri aynı kabusu görüyorum.
- Tamam Melek bak annen zorunda kalmış en sonunda karşınıza çıkıcak ve her şeyi anlatıcak sen şimdi üzülme ben senin yanındayım
- Ama Kerem beni ne kadar üzdü biliyor musun ? O akşama biz babamla öldürseydiler daha iyiydi
- Anlıyorum seni Melek kendi çok üzme bak ben senin hayatta ne olursa olsun hep yanında olacağım şimdi babanı ara ve Meryemlerde kalcağını söyle ben Meryem'e haber veririm
- Tamam her şey için saol
- Arkadaşlar bugünler için var
- Kesinlikle arkadaş
- Bir şey mi dedin Melek
- He o zaman baba mı arıyım dedim
- Tamam cabuk ara
Hemen telefonumdan babamı aradım.
- Alo Melekcim nerdesin nabıyosun ?
- Babacım ben bu gece Meryemde kalıcam ödev filan var iyiyim bu arada Ebru hoca'nın yanına gidemedim arkadaşlarla ödev yapıyordum
- Tamam kızım ama yarın okula giderken ara beni
- Tamam babacım ararım öpüyorum
- Bende seni kızım öpüyorum
Telefonumu kapattıktan sonra Kereme'e baktım. Kerem Meryem'e haber vermiş. Ona sarılmıştım çok üzgümdüm ama bana çok iyi geliyordu. O da bana sarılmıştı. Ayrıldığımızda bana yaklaşıyordu bende ona yaklaşıyordum. Beni öpmeye çalışırken ben onun hemen yanağından öpüp omzuna yatmayı tercih ettim. Şuanda olmazdı ama ilerde ne olacağını bilmiyordum.