~34~

8 2 0
                                    

Toen zij weg keek, keek hij ook weg. Hij vond haar ogen zo hypnotiserend. Ze keek gefascineerd naar de maan.

Ze hadden nog geen woord tegen elkaar gezegd. En toch was het alsof ze elkaar al kenden. Uit een vorig leven, misschien?

Zijn benen droegen hem terug weg van haar. Zijn benen stonden zoals daarnet weer helemaal los van zijn hersenen, en vooral van zijn hart.

Hij voelde zich anders bij haar. Hij voelde zich goed-anders. Ze voelde vertrouwd. Alsof hij haar al zijn hele leven kende. Hij wilde eigenlijk niet bij haar weg. Maar hetzelfde dat hem naar haar trok, trok hem ook weer bij haar weg.

The Weeping Willow [On Hold]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu