VİRANE

3.BÖLÜM

" Bazen gitmek istersin ,
Nereye gideceğini bilmeden ...

İthâf : edaacosgun

Bölüm Adı : Geçmiş

Keyifli okumalar ...

★★★

" Babam ha babam " aniden damarlarında gezen öfkeyle kasıldı.

" kızı..." hemen sözünü keserek ;

" Sakın ! Bir daha bana o şekilde seslenmeyin siz bana kızım demeyi hak etmiyorsunuz ! "Diyerek kendini evden dışarı attı.

..........

Nereye gideceğini bilmeden koşuyordu. Koşmaktan ağrıyan bacakları dinlenmesi gerektiğini anlatmak istercesine sızlıyordu. Elini beline koyup başını öne eğerek soluklandı. Bundan sonra ne olacaktı ? Eve geri dönüp annesinin o adamla ne işi olduğunu sormalıydı , yıllar sonra neden geldiğini sormalıydı .

.......

Apartmanın önüne geldiğinde derince bir nefes alıp verdi sanki ciğerleri parçalanıyordu. Gitmişmiydi acaba. Elini cebine attığında anahtarı olmadıını fark etti. Tabiya aptal kafa evden aceleyle çıkarken almamıştı. Zile bastığında apartmanın kapısı açıldı , merdivenleri yavaş adımlarla çıktıkdan sonra evin kapısı açıldı. Annesinin üzgün gözleriyle karşılaşmıştı , ağlamıştı belliydi. Ayakkabılarını çıkarıp içeri geçti. Babası olacak biyolojik katkı ortalıkta gözükmüyordu , gitmiş olmalıydı. Annesine döndü. Donuk bakışlarıyla ' Neden ' deriye sordu. Aslında birçok şey demek istiyordu. Yakıp yıkmak , içindeki dinmeyen öfke ve acıyı dindirmek istiyordu ama annesinin üzülmesinede kıyamıyordu.

" Kızım nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama ... " annesi durunca arkasını dönüp ikili koltuğa oturdu. Annesine baktığında gözlerindeki endişeyi , korkuyu fark etti. Sanki ne söyleyeceğini bilmiyormuş gibiydi.

" Tamam kafan çok karışık ama dinlemelisin beni . " dedi. Leyla bilmiyordu nereden başlayacağını. İnatçı , asi kızı babasını hiç kabullenmeyecek gibi duruyordu.

" Neyi dinliycem anne , hiçbirşey anlatmıyorsun ki " offfladıkdan sonra " yıllar geçti anne bak ben büyüdüm. Onca yıl aklı neredeydi ? Simdi mi gelmiş aklına bir kızı olduğu ?

" Biliyorum senin içinde zor. Simdi anlatacaklarımı sözümü kesmeden dinle lütfen herşeyi anlatacağım ." ' tamam ' dedi Farah , ve yerine iyice yerleşip annesinin anlatacakları na odaklandı.

" Babanla ilk kez üniversitede karşılaştık. Sevdik birbirimizi herşey çok güzeldi. Birgün baban beni evlerine davet etti. Ailesiyle tanıştırmak için , artık aramızdakilere resmileştirmek istiyordu , ama babannen yani Asuman Hanım beni kabul etmedi. Biricik oğluna aile dostlarının kızıyla evlendirmek istiyordu. Biz yinede babanla birbirimizi çok seviyorduk . " yutkundukdan sonra devam etti anlatacaklarına ;

" Babaannen her yolu deniyordu bizi ayırmak için. Sonra benim yüzünden babanla babaannen kavga etti. Baban ailesinden ayrı bir evde yaşamaya başladı. Babannenin gözünde oğluyla parası için birlikte olan , servet avcısı biriydim. Sonra sana hamile kaldığımı öğrendim. " gözünden düşen bir damlayı sildi. O zamanları hatırladıkca içi kor gibi yanıyordu , birkez daha lanet etti Asuman Hanımdan .

" Babana hamile olduğumu söyleyecektim , çok mutluydum ama babaannen engel oldu. Evden çıktım babana bir bebeğimiz olduğunu söyleyecektim mutluluk dan içim içime sığmıyordu. Yürürken en son yanıma bir araba yanaştığını hatırlıyorum. Uyandığımda hava kararmıştı. Bacaklarının arasında kurumuş kan vardı. Korktum gittin diye. Sonra ayağa zorlukla kalktım. Yürürken zorluk çekiyordum, ağrım vardı. Sonra gö-özüm kar-ardı, bayılmıştım " hıçkırarak ağlıyordu annesi dayanamayıp yanına oturdu, sımsıkı sarıldı. Babaannesi olacak şeytandan nefret etti. Titrek sesiyle devam etti annesi .

" Uyandığında hastane odasındaydım. Anneannem ve deden vardı başımda. Deden bağırmaya başladı 'nasıl yaparsın bunu' diye. Hamile olduğumu öğrenmişlerdi. Deden bağırdı çağırdı en sonunda da '' Sakın bir daha karşımıza çıkma ne sen bizi ailen bil nede biz seni kızımız '' diyerek rest çekti. Hıçkırarak ağlıyordum. Sonra Vuralı aradım. 'Aradığınız numaraya ulaşılamıyor 'du '. Hastaneden çıkıp babanın kaldığı eve gittim. Zile bastım açan olmadı , ışıklarda yanmıyordu. Tekrar aradım babanın ' bu numara kullanılmamaktadır ' sesini duydum. Sonra ailesiyle kaldığı eve gittim. Kapıdaki güvenlik içeri almadı. Meğersem bayıltıp beni kaçırdıkdan sonra adamın biriyle uygunsuz fotoğraflar çektirmiş. Çok uğraştım ama babana ulaşamadım. 2 hafta sonrada televizyonda evlendiği haberini gördüm bütün kanallarda "AKAR HOLDİNGİN GÖZDE VELİAHTI VURAL AKAR DÜN GECE İHTİŞAMLI BİR DÜĞÜNLE DÜNYA EVİNE GİRDİ " vs . gibi haberle doldu.

Artık durduramıyordu göz yaşlarını. Sanki yılların acısını söküp atiyordu içinden. Farah hemen ayağa kalkıp su ve peçete getirdi annesine. Suyundan birkaç yudum alıp , gözlerine sildikden sonra Faraha baktı. Ağlamamak için kendini sıktığını kırmızılaşmış gözlerinde belli oluyordu.

" Kızım ". Dedi. " Lütfen babanın senden haberi bile yoktu. Lütfen herşey için affet bizi." Farah ne diyeceğini bilmiyordu. Birçok duyguyu aynı anda yaşıyordu.

" En azından babanla bir kere konuş , tanımaya çalış olmaz mı ? "

.........

1 Hafta sonra

Sabah uyandığında kalkıp elini yüzünü yıkadı. Gardolabının karşısında geçip siyah kot pantolon ve beyaz salaş kazağını aldı. Üzerini giyindikden sonra saçlarını yandan ördu. Ayakkabılıktan siyah postallarını çıkarıp yere koydu.

" Anne ben çıkıyorum " diye seslendi. Babasıyla kahvaltı etmeyi kabul etimişti. 1 hafta önceki konuşmadan sonra annesi söz verdirtmişti, babasını tanımaya çalışacaktı.

" Tamam kızım " diyerek yanına geldi. " Senden birşey istiyebilir miyim ? " Farah tek kaşını kaldırarak baktı annesine .

" Biraz alışmaya çalış olurmu ? " umutla baktı kızına Leyla. Biliyordu herşeyin çok zor olduğunu ama babasına alışmalıydı.

" Tamam ama ters birşey derse ya da birşey yaparsa koyarım tavrımı ortaya " dedi. " Şimdi çıkmalıyım görüşürüz. " Annesini öptükden sonra postalarını giyip telefon kılıfına parasını sıkıştırdı , anahtarınıda aldıkdan sonra evden çıktı.

..........

Kurgu yavaşca yerine oturuyor.

738 kelime