True Friends?

hoofdstuk 2

[[A/N;

het heeft waarschijnlijk iets meer dan 10 hoofdstukken, haha, zo'n 20 (;
#enjoyy, xo ]

*P.O.V. Allan.*

Wauw. Dat is het eerste wat ik dacht toen het nieuwe meisje de klas in kwam lopen.

Ik zag dat ze nerveus was, WAAROM?! Ze was bloedmooi.. Maar waarschijnlijk zag ze me toch niet staan, ik was dé nerd van de klas.

Altijd mijn huiswerk af en het lievelingetje van de leraren.

De enige reden dat ik mijn best deed op school, was voor mijn ouders.

Ik had nog 4 jongere zusjes en mijn ouders hadden het niet breed. Mijn vader was na een ongeluk werkongeschikt geworden en mijn moeder had al 3 (!!) banen.

Thuis was ik de vader én de moeder. Aangezien mijn vader niet veel kon doen en mijn moeder altijd aan het werken of aan het slapen was, maakte ik schoon, kookte ik, deed ik de boodschappen, bracht ik m'n zusjes naar bed, bracht ik ze naar school enz.

Ik wilde later een goede baan zodat ik ze kon helpen, tja, misschien was het naïef, maar wat moest ik anders? Mijn hele schooltijd verpesten? Zoals Nuc deed?

Aah, hij kwam de klas binnen.

Oh, nee, ja, waarom niet? Zet Mia, het knappe meisje, maar naast hem. Tuurlijk!

Ik zuchtte en staar naar buiten. Ik zag mijn gezicht in de weerspiegeling van het glas.

Lichtbruine krullen, blauwe ogen, sproeten op de brug van mijn neus en een hele licht getinte huid.

*P.O.V. Mia*

Ik liep met Nuc, en zijn arm om mijn heup, naar de kantine.

Het was een ongemakkelijk en vertrouwd gevoel tegelijkertijd.

Nuc was echt heel aardig en tijdens de les hadden we de grootste lol, maar waarom deed hij zo gemeen tegen die jongen achter ons?

Hij zag er zo aardig uit.

Ik zuchtte en als Nuc en ik de kantine binnen zijn gelopen keek iedereen ons aan.. Wauw, Nuc is echt populair.

"NUC, M&M!!" we hoorde iemand door de kantine schreeuwen; Alex.

"HIERO!!" we liepen naar zijn tafel waar ook een paar andere kinderen aan zaten.

Ze waren allemaal heel knap en meteen voelde ik de moed in mijn schoenen zakken. Het onzekere gevoel kwam terug.

Hoe had ik ooit kunnen denken dat het hier wel goed zal gaan? Niemand vond me aardig. Nuc deed maar alsof, als hij me echt leerde kennen knapte 'ie vast af.

"Hee M&M, ik zie dat je m'n beste vriend al hebt ontmoet." zei Alex vrolijk en een glimlach verscheen zodra ik mijn bijnaam hoorde.

"Hey Alex. Jup, hij is wel aardig, hoor." ik gaf Nuc een knipoog en hij trok een pruillipje.

"Hey, ik ben Ashley." een knap meisje met ravenzwart haar en fel groene ogen kwam voor me staan.

"Tweelingzus van Alex. Leuk je te ontmoeten." ze gaf me een knuffel en ook alle anderen stelde zich voor. Op een meisje na. De knapste en zo te zien ook de arrogantste.

Ze keek me neerbuigend aan en Alex stootte haar aan. Ze zuchtte overdreven diep en stond op.

"Cloë, Alex's vriendin." zei ze verveeld en Ashley kwam naast me zitten en mompelde vervolgens zacht wat.

"Stom kind." ik lachte opnieuw en iedereen keek me aan.

Met een rood hoofd keek ik naar beneden en iederen keek weer weg.

"Let maar niet op Cloë, ze is superarrogant. Maar als je haar leert kennen is ze heel aardig." fluisterde ze en toen de bel ging, pakte ze mijn rooster.

"Oewh, we hebben de volgende les samen. Kom maar naast mij zitten!" en samen liepen we de kantine

*P.O.V. Allan.*

Ik kon me tijdens de les niet concentreren. Voornamelijk omdat Mia en Nuc voor me aan het fluisteren waren.

Een steek van jaloersie ging door me heen. Ze had me vast niet eens opgemerkt. Zo ging dat met alle meisjes sinds groep 5, de dag dat Nuc en ik geen vrienden meer waren. En dat enkel en alleen omda-

'TRINGG'

De bel ging en snel pakte ik mijn spullen, hopend dat Nuc me niet opmerkte.

"Kijk eens aan, wie hebben we hier?" .. of wel.

"Kappen Nuc." zei ik verveeld. Het irriteerde me dat hij altijd zo doet puur om indruk te maken, en nu nog meer omdat hij indruk wilde maken op Mia.

"Waarom? Wat doe ik fout dan?" Vroeg Nuc op een onschuldige toon. Ik keek op en Mia keek me medelevend aan. Haar donkerbruine, bijna zwarte, ogen hielden m'n blik vast en ik kon niet wegkijken.

Tot ik een duw tegen mijn schouder krijg.. Nuc.

"Geef eens antwoord, nerdje!" Mia stootte hem aan en keek hem boos aan.

"Laat hem." zei ze kil en toen liep ze de klas uit.

"Ik krijg je nog wel, Allan." zei Nuc dreigend met opeengeklemde kaken.

Snel rende hij achter Mia aan en sloeg een arm om haar heup heen.

Slijmbal!