*P.O.V. Allan.*
Het was maandagochtend en ik kon niet stoppen met denken aan afgelopen zaterdag..
*FLASHBACK, zaterdag-middag*
"Allan?!" Taska kwam de kamer binnenlopen met de telefoon in haar hand, en een grote-evil-smile op haar gezicht.
"Ja?" "Telefoon. Voor jou.. Van Mia." mijn ogen sperde open en snel greep ik naar de telefoon.
"Hallo, met Allan?" Ik draaide me om zodra Taska kus geluiden maakte en hartjes met haar handen begon te vormen.
"Hey, Allan! Met mij, Mia."
"Oh, hoi Mia!"
"Heey, um.. misschien een rare vraag ofzo, maar zullen we afspreken om aan het project te werken?"
"Um, ja, nee, natuurlijk! Waarneer?"
"Eh.. Ik kan nu wel, ik weet niet of dat uitkomt."
"Ja, tuurlijk, gezellig." antwoorde ik enthousiast en binnen een kwartiertje ging de bel.
"Hey, Mia, kom binnen." Het regende buiten en haar haar plakte aan haar gezicht. Ik wilde een pluk haar uit haar gezicht wegvegen, maar dat zou vast raar overkomen, dus hield ik me in.
"Zullen we meteen naar boven gaan?" vroeg ik nadat ze haar jas had opgehangen. "Ja, is goed."
We liepen, met wat drinken en een pak koekjes, naar boven richting mijn kamer.
"Hier is mijn eh.. paleis." grapte ik en Mia lachte, maar ik zag dat haar iets dwars zat.
"Is er iets?" vroeg ik voorzichtig. We gingen op mijn bed zitten en Mia keek bedenkelijk voor zich uit, terwijl ze op haar lip beet.
"Ik.. nee, niets." Ik trok een wenkbrauw op en keek haar wantrouwend aan.
"Ik weet dat er wel iets is, maar omdat je er niet over wilt praten, hou ik erover op." stelde ik vast en ze keek me met een zwakke glimlach aan.
"Dankje, Allan." er hing een gemakkelijke stilte tot ik me bedacht waarvoor we eigenlijk hadden afsproken.
"Dus, waar zullen we de spreekbeurt over houden?" Mia pakte een pluk haar en draaide die om haar vinger terwijl ze nadacht.
"Ik weet niets. Misschien.. hmm, ik weet wel wàt we kunnen gaan doen." zei ze enthousiast.
"Bijvoorbeeld eerst wat vertellen over het onderwerp met een powerpoint, en dan een quiz houden om te kijken of iederen het heeft begrepen." ik knikte instemmend.
"Is goed, maar dat is wel veel werk, hea." Mia knikte langzaam.
"Klopt, maar dat vind ik niet erg, hoor. Jij?" ik schudde mijn hoofd.
"Okay, eerst een onderwerp."
*UUR LATER*
"Nu hebben we toch wel genoeg bedacht?" vroeg ik zuchtend. "Ja, vast wel. We kunnen een andere keer verder gaan."
"Maar eh.. Ik moet maar weer gaan, denk ik." zei Mia.. teleurgesteld?
"Um, je kan ook mee eten als je wilt.. Ik maak pizza." vroeg ik hoopvol en zodra ik het had voorgesteld liepen we naar beneden om een pizza te gaan maken.
Toen de pizza in de over zat, gingen Mia en ik aan tafel zitten en kletste we wat over school.
"Haha, ja, mr. Dughs is zo streng!" lachte Mia. Ik wilde weer wat zeggen toen ik al m'n zusjes om de hoek zag staan, ons afluisterend.
JE LEEST
True Friends?
Teen FictionVrienden. Je weet wel, die mensen waar je mee omgaat. Na school mee huiswerk probeert te maken, maar dan gewoon een film mee gaat kijken. Die ene mensen, neeee, niet je ouders, maar die ene mensen die om je geven voor wie je bent... Dat zeggen ze da...