True Friends?

hoofdstuk 7

sorry dat jullie iedere keer forevah moeten wachten op een hoofdstuk, maar we krijgen pas in midden november fatsoenlijk internet... anyway, nu opnieuw een extra extra lang hoofdstuk: enjoyy!! x

ps. Let niet op de waardering, dat ding tript em iedere keer bij mij, en doet t niet ):

----------------------------------------

"Mijn ouders zijn niet thuis, je mag wel even binnen komen als je wilt..?" stelde Mia voor, maar ik zei nee tegen haar aanbod.

"Sorry, ik ga zo weer terug naar m'n zusjes."

"Okay, is goed. Het was gezellig, Allan. Je moet ook een keer bij ons komen eten, dan ga ik koken." stelt Mia voor als we voor haar deur staan.

Ze bleef eten en ik bracht haar naar huis.

"Deal." ze gaf me een knuffel maar versteende toen ze geschreeuw hoorde van een bekende stem.

"ALLAN?! JIJ VUILE KLOOTZA-" Nuc stond me woedend aan te kijken.

"JE BLIJFT VAN MIA AF!!" Hij ging voor me staan en ookal was ik een halve kop groter, hij was best wel intimiderend.

"W-wat bedoel je? Ik bracht haar naar hu-" "Hou je smoesjes bij je. Mia is mìjn vriendin, en dat weet je best." ik keek Mia verbaast aan. Sinds waarneer hadden Mia en Nuc wat?

Ze keek naar grond en ontweek m'n blik.

"Nuc, ik wil Mia helemaal niet van je afpakken." zeg ik kalm. Ik wil Nuc verder gerust stellen maar voor ik de kans krijg gaat er een pijnscheut door m'n maag; een stomp van Nuc.

Even vertrekt m'n gezicht, maar vrijwel meteen sla ik hem terug. Recht op z'n kaak.

Mia gilt en schreeuwt dat we moeten stoppen, maar het werkt niet.

Nuc blijft slaan en ik pak 'm maar al te graag terug.

Hij slaat me op m'n neus en ik voel bloed langs m'n mond lopen. Ik sla Nuc terug in z'n oog, maar hij trapt tegen m'n knie.

We slaan beide zo hard dat we niets eens doorhebben dat we uit elkaar worden gehaald.

"VERDOMME JONGENS!!" Alex trekt ons uit elkaar en schreeuwt tegen ons.

"WHAT THE FUCK IS JULLIE PROBLEEM?!" kuch, deja vu, kuch.

"Alex, je snapt 't niet. Die eikel wilde Mia afpakken!" "Dat is niet waar, i-" "BEK HOUDEN, ALLEBEI." opnieuw schreeuwde Alex ons toe en

aangezien hij sterker dan ons samen was, hielden we snel ons mond.

"Beide excusses aanbieden." we keken hem beide aan met de meen-je-dit-serieus-we-zijn-geen-kleuters-blik aan.

"NU!" Nuc en ik mompelde beide een snelle 'sorry' zonder elkaar aan te kijken.

"Daar neem ik al genoegen mee." zuchtte Alex.

"Mia, sorry.. Ik zie je maandag wel weer." zei ik zacht maar ze verstond me en ze glimlachtte zwak.

"Allan, houd j-" "NUC!! Houd zelf je bek dicht!" Alex en Nuc kibbelde nog wat door maar ik was al te ver weggelopen om het goed te kunnen verstaan.

-----

*P.O.V. Mia*

Ik haalde diep adem en bracht Nuc en Alex mee naar de keuken.

"Mia, i-" "Houd je mond." zei ik kortaf terwijl ik een glas cola voor Alex en Nuc neerzette en een washandje nat maakte met water.

"Maa-" "Nuc, als ik jou was, zou ik even niets tegen me zeggen. Dankje." zei ik met opeengeklemde kaken.