He's McCoy, a happy-go-lucky guy.
Never na nagalit...
Never na nagtampo..
Never na sumimangot..
Never na nagselos..
And now he's McCoy, bipolar.
Palaging nagagalit.
Palaging moody..
Palaging may guhit ang noo..
At palaging seloso.
And she's Miles...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Luke's POV
Elgen Photographer.. call? O i-text ko nalang? Psh, ba't ba ako iyong tatawag? Argh!
"Brad, may problema ba?" si Nikko.
"Nagtext naba siya sayo?" tanong ko dito.
"Si Elgen? Hindi pa nga eh. Bakit? Hindi paba tumatawag sayo?"
"Hindi din eh. Baka na-traffic." nasabi ko dito. Alam niyo naman sa maynila lalo na sa Edsa, diba?
"Tawagan mo. Dumating na iyong mga team."
"Ba't ako?"
"Wala akong load."
"Magpaload ka. Ang kuripot mo!" sabay kuha ng phone ko at dinial si Elgen.
(Hello?)
"Elgen?"
(Sir Luke! Bakit po?)
"Nasan kana? Nandito na iyong team."
(Nandito na 'ko) napalingon kami. Nandito na nga siya habang dala ang mga gamit niya. Kinuha ni Nikko iyong bag niya at tinulungan si Elgen. Nagpaalam sila saglit at pumunta na sa cafe. Grabe, ang simple niyang tingnan wearing those ragged jeans at plain t-shirt. Ugh, love her simplicity.
"TARA NA, BRAD! MAMAYA KANA MANAGINIP!" si Nikko. Napailing nalang ako. Napaka gago talaga niya. Tumalima na ako at pumasok na ng cafe. Close ngayon ang cafe kasi may photoshoot kami.
Nang mag-lunch na ay agad kong hinanap si Elgen para sabay na kaming kumain. Pero nang hanapin ko siya sa loob ng cafe ay wala siya. Lumabas ako para hanapin siya. Naabutan ko siyang naghahanda para tumawid. Saan kaya siya pupunta?
"Elgen!" tawag ko sa kanya. Napalingon siya. Lumapit ako sa kanya.
