The Underworld

Part 3: Το Τατουαζ

Μαθατε τι επαθε η Λουϊζιδου;;,

Βαιολετ s P.O.V. :
Εγω δαγκωσα το χειλος μου και η Θεανω με την γνωστη ειρωνια ειπε:
"Οοοοοοχι καλε, απλα πεθανε μπροστα στα ματια μας!"
Πραγματικα ωρες ωρες δεν καταλαβαινω πως ακομα και στα πιο σοβαρα πραγματα, βρισκει τροπο να ειρωνευτει.

"Αληθεια;" ειπε ο Νικος.
".......δεν θα το ελεγα σε κανεναν αυτο διοτι δεν θα με πιστευαν αλλα εφοσον κι εσεθς το ειδατε....." ειπε σοβαρα ο Νικος και εριξε μια γεματη νοημα ματια στον Αλεξη.
"Οταν εγινε το περιστατικο, μας ζητησαν τα βοηθησουμε τους τυπους στο ασθενοφορο να την μεταφερουν. Μα, καθως πηγαιναμε το πτωμα προς το ασθενοφορο, το σκεπασμα απο πανω εφυγε και ετσι παρατηρησαμε ενα περιεργο σημαδι...σαν τατουαζ..."

"Ομγ νομιζαμε πως ειμασταν οι μονες που το ειδαμε!" ειπε η Τεα.
"Απ οτι φαινεται οχι. Και πιστευω πως καταλαβατε και πως κατι περιεργο συμβαινει" ειπε ο Αλεξης. Για πρωτη φορα η Θεανω δεν ειρωνευτηκε και ηπιε την γρανιτα της ησυχα. Κοσμοϊστορικο θαυμα.
"Ναι..." ειπα και κοιταξα την ωρα στο κινητο μου.
"Πωωωω παιδια συγνωμη αλλα πρεπει να το διαλυσουμε. Εγω και η Τεα πρεπει να διαβασουμε γιατι η Μπενου μας εβαλε διαγωνισμαα.." ειπα και στριφογυρισα τα ματια μου ανεκφραστα.
Ετσι σηκωθηκα σιγα σιγα με την Θεανω, κοιταχτηκαμε διαβολικα, αρπαξαμε τις γρανιτες των αγοριων και αρχισαμε να τρεχουμε σαν ζαβα. Τοσα ψυχολογικα...

Θεανω s P.O.V. :
Μετα απο την μεσημεριανη μου συναντηση με τα παιδια, πηγα σπιτι και διαβαζα γεωγραφια για την Μπενου (καθηγητρια γεωγραφιας). Τωρα τελευταια εχει γινει αρκετα απομακρη αλλα δεν παβει να ειναι ηλιθια και να μας βαζει κατεβατα ολοκληρα να διαβαζουμε στο σπιτι. Και εκει που διαβαζα για την βιοσφαιρα, το κινητο μου αρχιζει να χτυπαει. Επαιζε το "Lucky Strike" και ελεγε "Κληση: Ηλιθια <3". Και ναι....ηταν η Βαιολετ.
" Ελα. Τωρα. Σπιτι. Μου" μου ειπε αυθορμητα.
"Εμ, διαβαζω γεωγραφια τωρα και....." δεν με αφησε να τελειωσω.
"ΤΩΡΑ!!!" ουρλιαξε και μου το κλεισε στα μουτρα.
Λοιπον οταν η Βαι κανει σαν ψυχοπαθης, σημαινει πως ειναι κατι σημαντικο. Βασικα......παντα κανει σαν ψυχοπαθης αλλα....anyway. Φορεσα κατι προχειρο, πηρα το κινητο μου και πηγα να φυγω. Κατεβηκα κατω και καθως πηγα να ανοιξω την πορτα, με σταματησε ο αδελφος μου.
"Ει, βλαχαρα! Που πας παλι;" ειπε ο Πετρος.
"Βλαχαρα να πεις το πρωτο σου παιδι, ζωον!" του αντιμιλησα.
"Πω ασε μας..." ειπε και το βουλωσε.
Ο Πετρος παει πρωτη γυμνασιου. Ειναι καλο παιδι αλλα ωρες ωρες ειναι πολυ ενοχλητικος!

Βγηκα απο το σπιτι και πηρα τον δρομο για το σπιτι της Βαι. Καθως προχωρουσα, ακουσα καποιον να φωναζει το ονομα μου. Γυρισα και βλεπω τον Αλεξη με τον Νικο.
"Ρε αλανια!? Που σουρτουκευετε παλι;" ειπα.
"Στου Γιαννη. Εχουμε μαζωξη. Εσυ για που το βαλες;" με ρωτησε ο Αλεξης.
"Στης Βαις. Θελει να μου πει κατι σημαντικο" απαντησα.
"Χααα καλα. Κανα βαζο θα θελει να της ανοιξεις" πεταχτηκε ο Νικος και γελασε. Γελασα κι εγω, αν και δεν τα συνιθιζει αυτα η Βαιολετ.

Πηγα να συνεχισω τον δρομο μου γιατι η Βαι θα με σιχτηριζε αλλα ο Αλεξης με σταματησε.
"Αααααα παραλιγο να το ξεχασω! Λοιπον δυο παιδια απ την ταξη μου, ο Γιωργος και ο Στρατος, θα κανουν ενα παρτι αυτο το Σαββατο. Θα ειναι και ο Γιαννης και η Ολγα και ηθελα να σε ρωτησω αν θες να ρθεις μαζι μας." μου ειπε.
"Να φανταστω θες να φερω και την Βαιολετ ετσι;;" τον ρωτησα πονηρα.
Εκεινος κοκκινησε και δεν μου απαντησε.
" Θα την εφερνα ετσι κι αλλιως" ειπα σατανικα και συνεχισα τον δρομο μου.

Σε λιγο εφτασα επιτελους στο σπιτι της Βαιολετ και εκεινη με θυμωμενο υφος με κατσαδιασε. Οπως το περιμενα. Τεςπα, πηγαμε στο δωματι της και μου εδειξε αυτο που ηθελε.
"Θυμασαι που τα παιδια μας ειχαν πει πως ειχαν δει ενα σημαδι ή κατι τετοιο πανω στην Λουϊζιδου;" μου ειπε.
"Ναι......γιατι;" ρωτησα.
"Λοιπον αυτο μου κινησε την περιεργεια και γι αυτο το εψαξα στο ιντερνετ"ειπε.
Κλασσικη Βαι. Παντα περιεργη.
"Βρηκα στα νεα για το περιστατικο και παντου εγραφε πως ειχε ΟΝΤΩΣ ενα σημαδι το οποιο ειναι αρκετα παραξενο" συνεχισε ανησυχα.
"Χμμ....τοτε μαλλον θα πρεπει να το δουμε" ειπα αποφασιστικα.
"Μα πως!?" ρωτησε ολο περιεργεια η Βαιολετ.
"Θα παμε στο νεκροτομειο..." ειπα και εκεινη γουρλωσε τα ματια της...
.
.
.