The Underworld

Part 17: Ερευνα

Θεανω'ς P.O.V. :
Ξυπνησα με εναν απαισιο πονοκεφαλο. Ενοιωθα το κεφαλι μου υπερβολικα βαρυ, λες και δεν μπορουσα να το σηκωσω. Κοιταξα γυρω μου. Ημουν σπιτι. Δεν θυμαμαι τιποτα απο το χθεσινο βραδυ, απο το παρτι. Μα αληθεια τι ειχε συμβει; Σηκωθηκα με δυσκολια. Ηταν 11 το πρωι. Σκεφτηκα να παρω τηλεφωνο την Βαιολετ για να τη ρωτησω τι εγινε χθες και πως βρεθηκα σπιτι αλλα δεν το σηκωνε. Μαλλον θα κοιμοταν. Τελος παντων περασε λιγη ωρα και αφου εφαγα πηρα τηλεφωνο τον Γιαννη. Ευτυχως το σηκωσε.

Αφου μιλησαμε για κανα μισαωρο στο τηλεφωνο τελικα συμπερανα τι εγινε: λοιπον αφου σταματησαμε το θαρρος ή αληθεια και ο καθενας εκανε την "δουλεια" του, ο Νικος πηγε και ηπιε λιγο απ τα ποτα που ειχαν περισεψει απ το μπαρ. Μετα σου προτεινε κι εσενα και αρχισες να πινεις. Η Φριντα κι ο Στρατος εφυγαν και η Βαιολετ με τον Αλεξη ηταν αφαντοι. Εγω και ο Νικος ημασταν λιωμα και ο Γιαννης με την Ολγα εκαναν τα δικα τους. Μολις ο Τζεικ μας ειδε ετσι μας γυρισε σπιτια μας και ετσι κατεληξα στο κρεβατι μου. Παντως δεν μου το ειχα να πιω τοσο πολυ.

Ενιγουει μετα απο λιγο ξαναπηρα την Βαιολετ. Αυτη την φορα το σηκωσε.
"Ελα ρε, γιατι δεν σηκωνεις τα τηλεφωνα" της φωναξα.
"Σορι ρε κοιμομουν! Ει θες να παμε για κανα καφεδακι ή μπα" μου ειπε αυτη. Ακουγοταν πολυ ενθουσιασμενη. Τι εγινε;
"Εμ η αληθεια ειναι πως ποναει λιγο το κεφαλι μου απο χθες και....." δεν προλαβα να τελειωσω και με διεκοψε
"Ελα ρε Θεανωωωω! Πλιζαρω εχω νεα λεμεε! Ελα ελααα ελαααα" εκανε σαν μωρο και με παρακαλεσε. Εε τι να κανω, αναγκαστηκα να συμφωνησω. Τι νεα θα μπορουσε να εχει; δεν εχουμε να βρεθουμε και πολυ καιρο. Και τοσο ενθουσιασμος......εχω χασει επεισοδια.

Τελος παντων φορεσα κατι προχειρο και ξεκινησα για μια καφετερια εκει κοντα. Εκει η Βαιολετ με περιμενε, ειχε πιασει τραπεζι και ειχε παργγειλει κιολας. Αα δεν ειμαστε καλα.... Αφου εκατσα μιλησαμε για λιγο και μετα την ρωτησα τι ηταν αυτα τα νεα για τα οποια ηταν τοσο ενθουσιασμενη. Αυτη χαμογελασε και την επισε υπερενταση αλλα την συνεφερα και της ειπα να μου εξηγησει σαν ανθρωπος. Και αρχισε.

Πραγματικα δεν περιμενα με ΤΙΠΟΤΑ να ακουσω κατι τετοιο. Δεν υπαρχει αυτο! Ειχα μεινει. Μα ποτε προλαβε; Με τον Αλεξη; Μαζι; Αληθεια τωρα;; Νταξ ηταν λιγο προβλεψιμο αλλα οχι ετσι! Αφου μου εξηγησε ολες μα ολες τις λεπτομεριες με υφος πιο χαρουμενο απο ποτε, εγω ειχα σοκαριστει. Μολις συνηλθα λιγο και συνειδητοποιησα πως η κολλητη μου ειχε βρει αγορι, αρχισαμε και οι δυο να ουρλιαζουμε ενθουσιασμενες σαν ζαβα μες στο μαγαζι. Η κολλητη μου με τον ξαδελφο μου; τι φαση; οσο περιεργο κι αν ακουγεται ετσι, ταιριαζουν πολυ μεταξυ τους.