Bir Garip Ask

Secim...

Bir anda kendimi yemyesil bir bahcede buldum
Cok guzeldi....
Bir ev vardi, cok buyuktu ve tanidik..
Nerden hatirliyordumki ben burayi

Gecmis zaman
Bu gun babamla annemin yasadigi eve gidicez. Çok heyecanliyim. Anneme has bir yer. Sadece onun kokusu, onun anilari olan bir yer.... Annemi çok özlüyorum. Umutluyum bir gün onu gerçekten bulucam. Babam öldüğünü söylensede inanmıyorum. Annemi o evde bulucam. Bunu biliyorum...

2saat sonra

Daha 5yasinda bir küçük kiz olmama bakmayarak bu gün annemi bulucam. Eminim.
Eve gelmiştik. Çok güzel bir ev. Hayallerimdeki ev gibi...
Çok güzel bir pempe rengde bir ev.. Etrafi pembeli sarili çiçeklerle dolu. Küçük bir kiz olsam bile bu çiçeklerin bakimsiz bir evde bu kadar güzel olmayacagini biliyordum. Burada birileri olmali iste!
Babamla beraber içeri girmiştim. Etrafda bir çok resimler vardi.
Bir resimde sanki kendimi görmüştüm. Annem... Çok güzel biri.. Ayni ona beniziyorum

Yukari cikinca sesler duyuyordum Ama babamgil asaği kattaydilar
Sesler duyulmayacak şekilde kisik kisik geliyordu. Odaynin kapisini acinca....
Acinca....

Şimdiki zaman

O evdeyim. Ama çok değişik bir şekilde o ana kadar olan hicbir şeyi hatirlamiyorum.
Kucukdum iste...

Gözlerim üzerindeki kiyafeti fark edince sok geçirdim. Bembeyaz bir elbiseydi.
Aklima gelenlerle irilesmis gözlerim dahada irilesti.....

Kuzeyin agzindan

Gözlerimi beyazlarla dolu bir yerde actim. Etrafi incelerken her şey o anda aklima Dank etti.
Asya!

Aklima gelenlerle yerimden firlamam bir oldu.
Kapini bir hisimla actigimda karsi odadaki pencereden asik olduğum kadini görünce dona kaldim.
Sera beni görünce koşarak yanina geldi
Gozlerindeki hüzün konusmasindada his olunuyordu.
"Kuzey ayağa kalkman doğru değil"diye aglamakli sesle konuşmuştu.

"Sera! Asya! Asya nasil!"

Bunun üzerine sera hickira hickira ağlamaya başladı

Olamaz dimi o o o olemez!

"O-oldumu! Allah kahretsin!"

Sera yasli gözlerle bana vakti ve
"Durumu agir. Doktor herseye hazirlikli olmamizi söyledi.

O anda gözlerim etrafda deli gibi donen sözde asyanin müstakbel eş adayini gördü. Nazlisa honkur honkur agliyordu.

Berkin gözleri beni bulunca yerinde kaldi. Benim yanina gelerek "lan lan sen sen naptigini sandin. Mutlumusun lan kiskancligin basina bela oldu! Bendenmi kiskandin! Bendenmi korudun! O benim kardeşim lan! Su küçük kizi goruyormusun onun için evleniyordun. Evlatlik alalim diye. Simdi her sey için mutlumusun! Kuzey eğer kardeşim ölürse sende olursun bunu bil"

Gözlerim dolmusmuydu benim. Hic bir zaman aglamayacagimi sanan ben simdi agliyicakmiydim.
"O-o ölürse bende olmusum
Olu gibi gezinmektense oldururum kendimi!"

Her şeyin suçlusu bendim
Pencereye yakinlasarak
"Naptik biz be güzelim. Bir garip askin içinde oluyoruz. Sen bana soyleseydin be güzel gözlüm. Boylemi olurdu. Peki ben Ben ne yaptim. Seni sevdim diye gittim, kactim.
Güzel gözlerini görmeyi istiyorum. Onlara bir daha hayranlikla bakmayi istiyorum. AC, ac gözlerini nolursun. "
Gözlerimdeki damlalar yeri siper aldiginda

Duvara sürtünerek yere düştüm.

'Gitmiyiceksin deyilmi güzelim' diye kendi kendime konuşurken. O korkunç sesi duydum. Ayağa kalkib pencereye dönerken doktorlar içeri dolusmaya başladılar.
'Gitme güzelim gitme'

Asyanin agzindan

Eve doğru girerken bazi sesler duyunca arkama döndüm

"Asya birakma beni" diye yerde oturmuş dünyadan soyutlanmış şekilde ağlayan kuzeyi gördüm.
"Birakma güzelim. Gitme benden. Beni birakma"

Karsiya bakinca annemi gördüm. Resimlerdeki gibiydi

"Anne" diye sarilmak isterken ilerleyemedim
Sanki yerime yapismistim

Annem eliyle dur işareti yapib yanima doğru geldi. Elinini yuzumde gezdirib
"Kotu bir kiz olmayicaksin dimi kizim. Arkanda sana ihtiyacı olanlari birakib gitmiyiceksin dimi ...
Hani beni bulucaktin. Sözünü tutmuyorsun ama. Geri don kizim. Onlarin senin bana ihtiyacin olduğundan da çok sana ihtiyaçları var.
Geri don kizim.
Arkama döndüm, kuzey agliyordu... Karsima bakinca annem yoktu

Kuzeyin agzindan

"Kurtarin onu" diye bagirmaya baslamistim. Pencereyi yumruklayarak
"Asya! Yapma bunu bize. Birakma beni"
Bir anda gözüm asyanin gözünden akan yasa takimi kaldi. O korkunç ses eski haline geri dönmüştü.
Doktorlar mutlulukla kapiya doğru irerliyordu.
Kaiyi acinca yasli bir doktor
Elini omzuma koyarak
"Hayati tehlikeyi atlatti. Yarina uyanicaktir."

Yasli gözlerim mutlulukla yer bulunca dudaklarim hafif kivrildi
"Askimiz boyle bitmiyicekti.. Bunu biliyordum güzelim. O güzel gözlerini yeniden gorucegim ani sabirsizlikla bekliyorum. "

Ama Asyanin gözünden akan yas dinmek bilmiyordu... Ne görüyorsun güzelim. Bu kadar seni ağlatacak.

İnşallah beğenmiş sinizdir.
Çok gecikmedi bence.
Bu bölümün karsiligini güzel yorumlarla bekliyorum canlarim. Hadi kollarinizi sivatip güzel yorumlarinizi yapin
Hepinizi seviyorummm