"Gising na!"
"Eto na nga."
Tiningnan ko ang orasan . . .
"Ano ba yan Ma! 5:30 palang"
"Wag maarte, bilisan mo, may bibisita mamaya"
"Sus, bibisita lang naman, sa school naman ako eh. joke lang ma"
--------------------------------------------------------------------------------------------
"Oh, bye na ma. School na ako"
"Wag muna, hintay ka lang. Bibisita yung friend ko dati dito. Sabay nalang kayo ng anak niya mamaya papunta sa school, para may kasama ka"
"Sino ma? :) Babae o lalaki?"
"Hintayin mo nalang!"
Eto talagang si Mama! Nagtatanong lang naman ako ehh. After 10 minutes, may dumating na pulang kotse. Ito na ata.
"Mare! mare! Hahaha, ganda ng bahay niyo ahh . . . Mwa, mwa! Miss na kita friend"
"Ikaw? Kamusta kana? Hahaha. Ilang buwan na tayong hindi nagkikita ah"
Ang ingay nila, hahaha. joke lang
"Anak bumaba ka na diyan sa kotse, mag tricycle ka nalang sabay na kayo ni . . Kristine"
Tae, tagal naman bumaba ahh. Lalaki ang anak niya, nakita ko yung anino, hinihintay ko siya pababa . . . . . NANAMAN?! Ano klaseng tadhana ba meron sa amin ni Ivan? Di na siguro ako sasabay. TSSSK . Di ko siya tiningnan no, kala niya T_T
"Ayy! Pagkagwapong bata, oh nak, sabay na kayo ha"
"Ivan, tulungan mo si Kristine, sabay na din kayo. Ingat nak ha"
Nauna na ako palakad sa gate palabas sa aming subdivision, di ko nga siya hinintay, di ko din tinitingnan. pwe! -_-
"Kristine, sabay na tayo. Gusto mo tulungan kita sa bag mo?"
Seriously? Ako, tutulungan niya. Duhhh, wag na -_- DI KO SIYA KINIBO, nagpatuloy lang ako sa paglalakad.
"Hoy, sorry na. Seryoso ako sa pagsorry ko kahapon no, panira lang talaga ang mga kaibigan ko"
Hinila niya na naman ako.
"Ano ba? Ang kulit mo"
"Sorry, sorry, sorry na talaga. Di ko naman talaga yun sinadya"
Lumuhod siya sa harap ko, ang drama niya naman ha. Hahaha, pero parang napaniwala ako sa kanya. Hindi pa ako sure, oobserbahan ko muna.
"Ganun ba? Okay, tayo ka na diyan. Malilate pa tayo"
"Ganyan ba. Hahaha . . Oh ayun oh. . Para po! Sa may NDDU HS lang kami"
Parang mabait naman pala ito ahh. Sumakay na kami papunta sa school, kinakausap niya ako para hindi daw ako mabored, seriously ang saya niya kausap. Nung pababa na kami;
"Manong bayad ho, dalawa na po kami diyan, salamat"
Libre ang bayad ko. Wooh! Suki na ako dito
"Kristine, kapalit sa ginawa ko sayo. Ako na bibitbit ng bag mo sa classroom niyo" :)
"Talaga? Okay eto ohh, sure ka ha?"
BINABASA MO ANG
Long Distance Relationship (Tagalog)
Roman pour AdolescentsNagsimula sa "crush". Hanggang kalaunan, ang daming pasikot sikot ng istoryang ito. At siguradong makaka relate ka. Buhay teenager ito ehh. Alamin ang ending, masaya kaya o malungkot?
